MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 15/07/2014 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; maddi tazminatın reddine, manevi tazminatın kısmen kabulüne dair verilen 02/06/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının yerinde bulunmayan tüm temyiz itirazlarının reddedilmelidir.
2-Davacının temyiz itirazlarına gelince;
Dava, haksız eylem nedeniyle uğranılan maddi ve manevi zararın giderilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne; maddi tazminat isteminin ise reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının kendisine yönelik adam öldürmeye teşebbüs suçunu işlemesi sebebiyle hayati tehlike geçirecek şekilde yaralandığı ve uzun süre tedavi gördüğünü belirterek, meydana gelen maddi ve manevi zararın tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalı ise, iddiaların yerinde olmadığını belirterek, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davalının, davacının yaralanmasına sebep olduğu, davacının olay nedeniyle manen acı duyduğu, davacıya karşı adam öldürmeye teşebbüs suçunu işlediği, davalının kusur durumu, tarafların sosyo-ekonomik durumu dikkate alınarak manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne; maddi tazminat istemi açısından ise davacının bu istemine ilişkin delil sunamadığı gerekçesi ile istemin reddine karar verilmiştir.
a)Dosya kapsamından; davacının dava konusu olay nedeni ile yaralandığı hususu mevcut deliller ile sabit olup bu durumda davaya konu maddi tazminat kalemlerine ilişkin tüm delillerin toplanarak tedavi giderleri, geçici işgöremezlik ve varsa beden gücü kaybı yönünden zarar kapsamının belirlenmesi gerekir. Açıklanan nedenler gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmiş olması doğru görülmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
b)Gerek Türk Borçlar Kanunu"nun 56. maddesi (BK 47), gerekse 58. maddesi (BK 49) hükümlerine göre, hakimin manevi zarar adlı ile hak sahibine vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. 22/06/1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı"nın gerekçesinde, belirlenecek manevi zararın tutarını özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Miktarın belirlenmesinde her olaya göre değişebilecek özel hal ve şartların bulunacağı da gözetilerek takdir hakkını etkileyecek nedenleri karar yerinde objektif olarak göstermelidir. Çünkü kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nesafetle hüküm vereceği TMK m. 4" te belirtilmiştir. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mal varlığı hukukuna ilişkin zararın karşılanması da amaç edinmemiştir. O halde, bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır.
Davaya konu olayda, olayın gelişim biçimi, olay tarihi, tarafların ekonomik ve sosyal durumu ile yukarıdaki ilkeler gözetildiğinde davacı yararına takdir edilen manevi tazminat miktarı azdır. Daha üst düzeyde manevi tazminat takdir edilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2/a-b) no"lu bentte gösterilen nedenlerle davacı yararına BOZULMASINA, davalının tüm temyiz itirazlarının (1) no"lu bentte gösterilen nedenlerle reddine ve davacıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 21/12/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.