Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/6124 Esas 2017/909 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyetlere dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın 28/05/2014 tarihinde tebliğ edilen hükmü 1412 sayılı CMUK"un 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 09/06/2014 tarihinde temyiz ettiği anlaşıldığından, aynı Kanunun 317. maddesi uyarınca temyiz isteminin REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık hakkında tayin edilen adli para cezalarının tür ve miktarı itibariyle verilen hükümlerin, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde gereğince kesin nitelikte olup temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteğinin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
3) Sanık ... hakkında mağdur ..."i kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Sanığın da basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde yaralandığı karşılıklı ve çok taraflı kavgada, sanığın olay öncesinde mağdur sanık ... ile kuş uçururken aralarında sözlü tartışma çıktıktan sonra ayrıldıklarını, akabinde eniştesi ... ile amcasının oğlu mağdur sanık ..."in kavga ettiğini öğrenmesi üzerine olay yerine gittiğinde araya girdiğini ve mağdur sanıklar ... ile ..."nın ellerinde sopalarla kendisine vurduğunu, yine mağdur sanık ..."ın elinde bulunan bıçak ile kendisinin sol kolunun dirsek kısmından yaralaması üzerine kendisinin bıçakla ..."in sağ koluna vurduğuna dair savunması karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişimi üzerinde durularak, sanık yararına 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerekliliğinin gözetilmemesi,
b) Mağduru hayati tehlike geçirecek nitelikte yaralayan sanığın TCK"nin 87/1-2.c maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmiş ise de (d) fıkrasının uygulama maddesi olarak hükümde gösterilmemesi,
c) Sanığa TCK"nin 86/1 ve 86/3-e maddesi uygulanarak verilen 1 yıl 6 ay hapis cezasının TCK"nin 87/1-d maddesi gereğince bir kat artırılması ile 2 yıl 12 ay hapis cezasına çıkartılması gerekirken, sanığın TCK"nin 87/1-2.c maddesi gereğince doğrudan 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi,
d) Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerle, 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Yasanın 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 07/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.