MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 27/04/2016 tarih ve 2015/362-2016/349 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin şehirlerarası yolcu taşımacılığı yapmakta olduğunu, bu taşımacılığı yapabilmesi için gerekli olan D2 taşıma yetki belgesinin temini amacıyla davalı şirket ile sözleşme yaptığını, sözleşme bedeli olarak davalıya 2.500,00 TL verdiğini, davalı tarafından hiçbir gerekçe gösterilmeksizin sözleşmenin tek taraflı olarak feshedildiğini, fesih sonrasında D2 yetki belgesi olmadan yaptığı yolcu taşımacılığı sırasında yapılan denetimde müvekkiline 5.230,00 TL idari para cezası kesildiğini ileri sürerek, sözleşme bedeli ve idari para cezası toplamı olmak üzere 7.730,00 TL zararın davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı şirket yargılamaya katılmamıştır.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı doğrultusunda yapılan yargılamada, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamı uyarınca, davacı taraf ile davalı şirket arasında 19/04/2012 tarihinde, Karayolu Taşıma Yönetmeliği hükümlerine istinaden sözleşme imzalandığı, sözleşmenin süresinin taşımacının yetki belgesinin süresinin bitim tarihi olarak belirlendiği, 01/02/2013 tarihinde davalı tarafça sözleşmenin gerekçe bildirilmeden feshedildiği, fesih beyanının 06/02/2013 tarihinde davacı tarafa tebliğ edildiği, haklı gerekçe bulunmadan yapılan fesih beyanının TMK 2. maddesinde belirtilen hakların kullanımında ve borçların ifasında iyiniyet kurallarına riayet edilmesi gerektiği ilkesine aykırı olduğu, davalı tarafça yapılan feshin haksız fesih olduğu, davacı tarafın zararlarının giderilmesi gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne 2.615,00 TL tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacı tarafa verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 133,97 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 24/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.