Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle hüküm altına alınan fark ücret alacaklarının ödendiğinin davalı işverence ispatlanamadığının anlaşılmasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, iş akdinin davalı işveren tarafından gerekçesiz ve mesnetsiz olarak feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı, davacının, işyerinde sendikal süreçte, diğer çalışanlarla birlikte hareket ederek, işyerinde toplu iş sözleşmesi imzalanmasına rağmen işveren aleyhinde doğru olmayan beyanlarda bulunarak diğer çalışanları olumsuz yönde etkiyelerek çalışma ortamını bozduğunu, bu sebeple iş akdinin 4857 sayılı İş K.25/II - e fıkrası gereğince haklı nedenle feshedildiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davalı işverenin savunmasında yer alan olguları ispatlayamadığı, davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
6100 sayılı HMK"nun 26. maddesine göre hâkim, kanundaki istisnalar saklı kalmak kaydıyla, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez.
Somut olayda, davacının dava dilekçesinde ücret alacağı ve zam farkı alacağı için faiz istemekle yetindiği, faizin türünü belirtmediği, ıslah dilekçesinde ise her iki alacak bakımından da yasal faiz istediği halde mahkemece en yüksek banka mevduat faiz oranını geçmemek üzere yasal faiz yerine yukarıda belirtilen yasa hükmü uyarınca talep aşılarak en yüksek banka mevduat faizine hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, hüküm fıkrasının 3 ve 4 nolu bentlerindeki “bankalarca bir yıllık mevduata uygulanan en yüksek banka mevduat faizi” sözcüklerinin çıkarılarak yerine “en yüksek banka mevduat faiz oranını geçmemek üzere yasal faizi ile” sözcüklerinin eklenmesine, kararın hüküm fıkrası düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 30.12.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.