İftira - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2014/2967 Esas 2014/10625 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/2967
Karar No: 2014/10625
Karar Tarihi: 22.10.2014

İftira - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2014/2967 Esas 2014/10625 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin iftira suçlamalarına maruz kalmasıyla ilgili olarak yapılan soruşturmada delil bulunamaması nedeniyle sanık hakkında kovuşturmaya yer olmadığına karar verilmesinin tek başına iftira suçuna vücut vermeyeceğine karar verdi. Ancak, sanığın iftira suçunu işlediği iddialarının anayasa ile korunan dilekçe hakkı kapsamında değerlendirildiği ve sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmesine karar verildiği belirtildi. Kararda ayrıca, sanığın fiilin maddi eser ve delillerini nasıl uydurduğu tartışılmadan fazla ceza tayini yapıldığı belirtildi. TCK'nın 267. maddesinin 2. fıkrasına göre kanuna aykırı olduğu gerekçesiyle hüküm bozuldu. Kararda, TCK'nın 267. maddesi detaylı bir şekilde açıklandı.

9. Ceza Dairesi 2014/2967 E. , 2014/10625 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 9 - 2013/159841
Mahkemesi : Ordu 1. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 26.02.2013
Numarası : 2011/125 - 2013/102
Suç : İftira

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanığın isnat ettiği eylemlerle ilgili yapılan soruşturmada soyut iddia dışında delil bulunmadığı için katılan hakkında kovuşturmaya yer olmadığına karar verilmesinin tek başına iftira suçuna vücut vermeyeceği, maddi vakalara dayanarak yaptığı ve bir kısım tanık beyanlarıyla doğrulanan müracatının Anayasa"nın 74. maddesi ile garanti altına alınan "anayasal dilekçe hakkının" kullanımı kapsamında değerlendirilmesi gerektiği, iddialarını ispat edememesinin iftira suçunun kanıtı sayılamacağı gözetilmeden beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2- Kabul ve uygulamaya göre de;
Sanığın, fiilin maddi eser ve delillerini ne şekilde uydurduğu karar yerinde tartışılıp açıklanmadan, hakkında TCK"nın 267. maddesinin 2. fıkrasının uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 22.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.