MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatları ile fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin davalıya ait işyerinde 02/12/2005 - 14/08/2012 tarihleri arasında kademe amiri olarak aylık 1.800,00 TL ücretle çalıştığını, iş akdinin davalı tarafından haksız ve ihbarsız olarak feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının kendi isteği ile işten ayrıldığını, davacıya kıdem tazminatının ödendiğini, ancak kendi isteği ile ayrılan davacının ihbar tazminatı alamayacağını, fazla çalışmasının bulunmadığını, hafta tatili alacağının olmadığını, dini ve milli bayramlardaki çalışmasının karşılığının da kendisine ödendiğini, davacının taleplerinin haklı olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile kıdem tazminatı, fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil alacaklarının davalıdan tahsiline hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta; tazminata esas giydirilmiş ücret hesaplanırken, çıplak ücrete 150,00 TL yol ücreti ilave edildiği görülmüş, dahil edilen miktarın nasıl belirlendiği ve dayanağı anlaşılamamıştır.

Dosyadaki bilgi ve belgelerden ve taraf tanıklarının ifadelerinden işyerinde servis uygulamasının bulunmadığı, ücret bordrolarında yol ücreti adı altında bir ödemenin yer almadığı, bu bağlamda davacının yol ücreti aldığını veya işverenin servis hizmeti sağladığını kanıtlayamadığı gözetilmeksizin giydirilmiş ücrete yol ücreti dahil edilerek yapılan hesaplamaya itibarla karar verilmesi hatalıdır.
3-Hafta tatili ücretinin hesabı yönünden taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, tanık anlatımları esas alınarak davacının ayda 2 hafta tatilinde çalıştığı tespiti yerinde ise de, ücret bordrolarından davacının çalışılmadan ödenmesi gereken hafta tatili için 1 yevmiyenin ödendiği anlaşıldığından bu aylar yönünden hesabın 1,5 yevmiye üzerinden yapılması gerekirken, ilgili ayların hesaptan dışlanarak sonuca gidilmesi hatalıdır.
4-Dosya kapsamından ulusal bayram genel tatil çalışma günlerinin tanık beyanlarına itibarla belirlendiği görülmektedir. Taraf tanıkları "ulusal bayram genel tatil günlerinde nöbetçiler çağrılır" şeklinde ifade vermişlerdir. Tanıkların bu ifadesi ulusal bayram genel tatil çalışma günlerini hesaba elverişli değildir. Bu halde hesaba elverişli olmayan tanık anlatımlarının yan delillerle de desteklenmediği anlaşıldığından, davacının ulusal bayram genel tatil ücreti talebinin reddi yerine kabulü isabetsizdir.
5-Ayrıca, hüküm altına alınan alacakların net mi, yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesi HMK. nun 297/2. maddesine aykırı olup, bu durumun infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 12/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.