Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/6550 Esas 2019/5459 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6550
Karar No: 2019/5459
Karar Tarihi: 11.09.2019

Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/6550 Esas 2019/5459 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık 18 yaşından küçük mağdurlara alkollü içki sattığı suçlaması ile yargılanmakta ve suçun kanun maddesi İspirto ve İspirtolu İçkiler İnhisarı Kanunu'nun 6. maddesi olarak belirtilmektedir. Ancak mağdurların alkol muayenesinde alkolsüz oldukları belirlendiğinden ve sağlıklarını tehlikeye sokulmadığı tespit edildiğinden, eylem münhasıran idari para cezası ile cezalandırılabilecektir. Suçun işlenme tarihi olan hüküm tarihinden sonra yürürlüğe giren 4250 sayılı İspirto ve İspirtolu İçkiler İnhisarı Kanunu'nun 7. maddesinin 2. fıkrası uyarınca, 18 yaşını doldurmamış kişilere alkollü içki satılması ve sunulması sonucunda çocuğun sağlığının tehlikeye sokulması halinde ise TCK'nın 194. maddesi uyarınca cezalandırılacaktır.

10. Ceza Dairesi 2017/6550 E. , 2019/5459 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : ... 10. Sulh Ceza Mahkemesi
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Mağdurların ve sanığın soruşturma ve kovuşturma aşamasındaki beyanlarından sanığın 18 yaşından küçük mağdurlara alkollü içki sattığı sabit olmasına karşın, mağdurların alkol muayenesinde alkolsüz oldukları belirlendiğinden ve doktor muayenesi sonucunda sağlıklarının tehlikeye sokulduğuna ilişkin bir tespit de bulunmadığından, suça konu eylemin sanık lehine olan ve hüküm tarihinden sonra 11/06/2013 tarihinde yürürlüğe giren 4250 sayılı İspirto ve İspirtolu İçkiler İnhisarı Kanununun 6487 sayılı Kanunla değiştirilen 6. maddesinin 3. fıkrası yollamasıyla 7. maddesinin 2. fıkrasına göre, 18 yaşını doldurmamış kişilere alkollü içki satılması veya sunulması sonucunda çocuğun sağlığının tehlikeye sokulması halinde ayrıca TCK"nın 194. maddesine göre cezaya hükmolunacağı, eylemin çocuğun sağlığını tehlikeye sokmaması halinde ise aynı Yasanın 7. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi gereğince münhasıran idari para cezası verileceği şeklinde yaptırıma bağlandığı anlaşıldığından 5237 sayılı TCK"nın 7. maddesi de gözetilerek, hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddelerinin verdiği yetkiye dayanılarak sabit olan 4250 sayılı Kanunun 6. maddesi kapsamındaki eylem nedeniyle uygulanabilecek idari para cezasının miktarına göre 5326 sayılı Kabahatler Kanununun 20/2-a maddesinde yazılı soruşturma zamanaşımının dolmuş olması karşısında, aynı Kanunun 20. maddesinin 1. fıkrası uyarınca İDARİ PARA CEZASI VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 11.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.