Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/8892 Esas 2020/331 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/8892
Karar No: 2020/331
Karar Tarihi: 22.01.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/8892 Esas 2020/331 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı tarafından başlatılan haksız icra takibi sonucunda takibe konu bedeli ödemek zorunda kaldığını iddia ederek istirdat davası açmıştır. Mahkeme, davalının bedeli ödemeyi taahhüt eden bir delil sunamadığını ve ödemelerin haciz baskısı sonrasında yapıldığını tespit ederek davacının istirdat talebini kabul etmiştir. Temyiz eden davalı vekilinin itirazları yerinde bulunmamıştır. Kanun maddeleri olarak Borçlar Kanunu'nun 124, 125 ve 401. maddeleri gösterilmiştir. Bu maddeler İstirdat davası açma hakkı, haksız zenginleşme sebebiyle istirdat davası açılabilmesi ve istirdat davası süresi hakkında hükümler içermektedir.

23. Hukuk Dairesi 2016/8892 E. , 2020/331 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki istirdat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, davalı tarafça davacı aleyhine haksız şekilde başlatılan icra takibine konu bedelin, takibin kesinleşmesi neticesinde, icra tehdidi altında ödenmek durumunda kalındığını ileri sürerek, toplam 9.415,00 TL"nin avans faizi ile davalıdan istirdatını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalının takibe konu ilan bedelini ödemeyi davacının üstlendiğine dair bir delil ibraz edemediği, sunulan reklam yayın formunda ve e-maillerde davacının bu yönde taahhütünün yer almadığı, ödemelerin haciz uygulaması sonrasında haciz baskısı ile yapıldığı gerekçesiyle, davanın kabulü ile 9.415,00 TL"nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, 4.000,00 TL yönünden 25.04.2013 tarihinden, 5.415,00 TL yönünden 14.08.2013 tarihinden itibaren avans faizi yürütülmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, alınması gereken harç peşin alındığından yeniden harç alınmasına yer olmadığına,
karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 22.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.