Hırsızlık - mala zarar verme - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/13281 Esas 2020/3080 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13281
Karar No: 2020/3080
Karar Tarihi: 20.02.2020

Hırsızlık - mala zarar verme - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/13281 Esas 2020/3080 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir iş yerinde hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarını işlemiştir. Suçun işleniş saati, iş yerindeki kamera kaydına ve UYAP'tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre gece vakti olarak belirlenmiştir. Yargılama sonucunda sanık, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 143. ve 116/4 maddelerine göre mahkum edilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihli kararında belirtildiği gibi, bu maddelerde öngörülen hak yoksunlukları infaz aşamasında değerlendirilecektir.
Kanun Maddeleri Detaylı Açıklama:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 143. maddesi: Gece vakti işlenen suçlar için ağırlaştırılmış cezaları öngörmektedir.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 116/4 maddesi: İş yeri dokunulmazlığını bozmak suçunu düzenlemektedir.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi: Mahkumların bazı haklarından yoksun bırakılmalarını öngörmektedir. Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihli kararıyla bazı bölümleri iptal edilmiştir.
2. Ceza Dairesi         2019/13281 E.  ,  2020/3080 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, iş yeri dokunulmazlığını bozma
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    Müştekiye ait işyerinde bulunan kamera kaydına göre, sanığın hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçlarını saat 03:05 sıralarında işlediğinin ve UYAP"tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre suç tarihinde gece vaktinin saat 03:5l"de sona erdiğinin, bu suretle hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçunun gece vakti işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 143, 116/4 maddelerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş görülmüştür.
    Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 20/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.