MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici nedenlere, temyiz kapsam ve nedenlerine göre, davalılar vekilinin tüm, davacı vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine,
2- Dava, 28.12.2006 tarihli iş kazası sonucu sigortalının sürekli iş göremezliğe uğraması nedeniyle maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, davacı sigortalı lehine 10.601,80 TL maddi ve 30.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir
Dosyadaki kayıt ve belgelerin incelenmesinden; davacının, davalı ... ve ...’nin hak sahibi olduğu davalı ... ....’de inşaat kalıp ustası olarak çalışırken 28.12.2006 taririhinde geçirdiği iş kazası neticesinde %37,2 oranında malul kaldığı, kazanın gerçekleşmesinde davacı sigortalının %20 oranında müterafik kusurlu olduğu, hesap bilirkişi tarafından ücret hususunda seçenekli olarak hazırlanan raporda, davacı tarafın 1.87 kat üzerinden yapılan hesaba göre davayı ıslah ettiği, mahkemece, asgari ücret üzerinden yapılan hesaba itibarla hüküm kurulduğu anlaşılmıştır.
Taraflar arasında uyuşmazlık maddi zararın belirlenmesi noktasında toplanmaktadır. İş kazası sonucu sürekli iş göremezliğe dayalı tazminatın hesaplanmasında, gerçek ücretin esas alınması koşuldur. Çalışma yaşamında daha az vergi ya da sigorta pirimi ödenmesi amacıyla zaman zaman iş sözleşmesi veya ücret bordrolarında gösterilen ücretlerin gerçeği yansıtmadığı görülmektedir. Öte yandan, gerçek ücretin ise; işçinin kıdemi ve yaptığı işin özelliği ve niteliğine göre işçiye ödenmesi gereken ücret olduğu, işyeri veya sigorta kayıtlarına geçmiş ücret olmadığı Yargıtay’ın yerleşmiş görüşlerindendir. Bu durumda gerçek ücretin tespiti önem kazanır.

Somut olayda, sigortalının iş kazasının gerçekleştiği tarihte 46 yaşında olduğu ve inşaat şantiyesinde kalıpçı ustası olarak çalıştığı, davalı tarafça imzalı bordroların ibraz edilmemiş olduğu anlaşılmaktadır. Davacının yaptığı işin niteliği dikkate alındığında asgari ücret üzerinden ücret aldığının kabulü hayatın olağan akışına aykırı olup, emsal ücret araştırmasına göre davacının asgari ücretin 1,87 katı üzerinde ücret elde ettiğinin kabulü ile bu seçenek üzerinden yapılan hesaba itibar edilerek hüküm kurulması gerekirken, asgari ücret üzerinden yapılan hesabı hükme esas alarak karar verilmesi doğru olmamıştır.
Mahkemece bu açıklamalara aykırı olarak maddi tazminatın hesabında esas alınan ücretin hatalı olarak tespit edilerek hesap raporun hükme esas alınması da bozma sebebidir.
O halde, davacıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlerden davacıya iadesine,
aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davalıya yükletilmesine
28.03.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi. Başkan