Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/10435 Esas 2020/6787 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10435
Karar No: 2020/6787
Karar Tarihi: 07.12.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/10435 Esas 2020/6787 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, davacının 466 sayılı yasa uyarınca tazminat talebinin kısmen kabul edildiği ve davacıya 858,60 TL maddi tazminat ile 2.000,00 TL manevi tazminatın işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden verilmesine hükmettiği belirtilmektedir. Kararda, başlıkta yer alan \"466 sayılı yasa uyarınca tazminat\" ifadesinde yazım yanlışlığı olduğu ve \"Yakalama veya Tutuklama Sonrası KYO veya Beraat Kararı Verilmesi Halinde Tazminat\" ifadesi kullanılması gerektiği belirtilmiştir. Temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olduğu ve davalı vekilinin temyiz isteminin reddedildiği açıklanmıştır. Kanun maddeleri olarak ise 466 sayılı yasa ve 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi, 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddeleri, ve 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi yer almaktadır.

12. Ceza Dairesi 2019/10435 E. , 2020/6787 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı yasa uyarınca tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 858,60 TL maddi, 2.000,00 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden işletilecek yasal faizi ile davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında "466 sayılı yasa uyarınca tazminat" yerine "Yakalama veya Tutuklama Sonrası KYO veya Beraat Kararı Verilmesi Halinde Tazminat" ibaresine yer verilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 3.200,00 TL olduğu ve davacı lehine hükmedilen toplam tazminat miktarının 2.858,60 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 07.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.