Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2013/18248 Esas 2014/10587 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi

Görevi kötüye kullanma suçundan sanık ...’un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 279/2 ve 62/1. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231. maddesi gereğince sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair...2. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.04.2012 tarihli ve 2010/42 esas, 2012/371 sayılı kararına yönelik itirazın reddine ilişkin mercii ... 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 19.06.2012 tarihli ve 2012/822 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına itiraz üzerine merci tarafından 5271 sayılı Kanunun 231/5-14. fıkralarındaki koşullar kapsamında denetlenerek, somut olayda hükmün açıklanmasının geri bırakılması koşullarının bulunup bulunmadığı, ceza miktarı, daha önceden kasıtlı bir suçtan mahkûmiyet, zararın giderilip giderilmediği, suçun inkılap yasasında belirtilen suçlardan bulunup bulunmadığı ve denetim süresinin doğru tayin edilip edilmediği gibi hususlara ilişkin hukuka aykırılıklar nedeniyle denetim yapılabilmesinin, açıklanması geri bırakılan hükmün içeriğine ilişkin olan hukuka aykırılıkların denetlenememesinin anılan sözleşmeye ek 7 numaralı protokolün 2. maddesinde “Cezai konularda iki dereceli yargılanma hakkı” başlığı altında düzenlenen “ Bir mahkeme tarafından cezai bir suçtan mahkum edilen her kişi, mahkumiyet ya da ceza hükmünü daha yüksek bir mahkemeye yeniden inceletme hakkına haiz olacaktır. Bu hakkın kullanılması, kullanılabilme gerekçeleri de dahil olmak üzere, yasayla düzenlenir.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olacağı,
Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 90. maddesi uyarınca “Usulüne göre yürürlüğe konulmuş temel hak ve özgürlüklere ilişkin milletlerarası andlaşmalarda kanunların aynı konuda farklı hükümler içermesi nedeniyle çıkabilecek uyuşmazlıklarda milletlerarası andlaşma hükümleri esas alınır.” düzenlemesi birlikte değerlendirildiğinde AIHS iç hukukumuzun uyulması zorunlu bir parçası olduğu ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının esas bakımından incelenmesi
gerekeceği, aynı zamanda Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.01.2013 tarih ve 2013/15 sayılı kararının da itiraz merciinin hem maddi olay hem de hukuki yönden inceleme yapabileceğini değinmesi karşısında merciince esastan inceleme yapılarak itiraz konusunda karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde itirazın reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığının 22.11.2013 tarih ve 2013/17568/71444 sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 05.12.2013 tarih ve 2013/375351 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdii kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, tebliğname tarihine, Yargıtay Kanununun 14. maddesi hükmüne ve 29.01.2014 tarih ve 28897 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 24.01.2014 tarih ve 2014/1 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurulu kararına göre işin incelenmesi Yüksek 5. Ceza Dairesinin görevine girdiğinden, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daireye gönderilmesine, 23.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.