Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/9836 Esas 2018/2014 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının davalı şirket tarafından güvenlik hizmeti yürütülen işyerinde 01.05.2008-06.01.2014 tarihleri arasında çalıştığını, iş akdini fazla çalışma ücretlerinin ödenmemesi, ücretinin SGK’ya eksik bildirilmesi nedenleriyle haklı olarak feshettiğini, fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini, yapılan işin niteliği gereği ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışmasına rağmen karşılığı ücretlerin ödenmediğini öne sürerek kıdem tazminatı, fazla çalışma ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının ücretinin SGK’ya eksik bildirildiği iddiasının gerçeğe aykırı olduğunu, davalı şirketin sözleşme gereği güvenlik hizmeti verdiğini, işçinin alacağı bulunmadığını ve davanın zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddine karar verilmesi talep edilmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere göre ve bilirkişi raporu doğrultusunda, işçinin iş akdine haklı nedenle son verdiği ve davacının davalı işyerinde 29.05.2008 tarihinde çalışmaya başladığı, çalışmasının sürekli olup iş akdinin davacı tarafından 06.01.2014 tarihinde gönderilen ihtarname ile feshedildiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
l-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Taraflar arasında davacının davalıya ait işyerinde geçen hizmet süresi uyuşmazlık konusudur.
Davalıya ait işyerinde güvenlik görevlisi olarak çalışan davacı, 01.05.2008-06.01.2014 tarihleri arasında kesintisiz çalıştığını iddia etmiş, davalı ise davacının işyerindeki çalışmasının SGK"ya bildirilen süre kadar olduğunu savunmuştur. Mahkemece davacının 29.05.2008-06.01.2014 tarihleri arasında davalı işyerinde kesintisiz çalıştığı kabul edilmiş ise de; yapılan araştırma hüküm kurmaya elverişli değildir.
Dosya içerisinde bulunan SGK hizmet cetveline göre, davacı adına dava konusu dönemde 29.05.2008-01.07.2008 tarihleri arasında 1061329.34 sicil sayılı, 01.07.2008-06.01.2014 tarihleri arasında 1337323.35 sicil sayılı işyerlerinden çalışma bildirimi yapılmıştır. Mahkemece bu iki işyerinin de davalıya ait işyeri olduğu kabul edilmiş ise de; 29.05.2008-01.07.2008 tarihleri arasındaki çalışma bakımından işveren ""Abuzer Yerli"" olup SGK kayıtlarında bu işyerinin mahiyeti ""marangoz"" olarak bildirilmiştir. Bu işverenin davalı ile arasındaki hukuki ilişkiyi gösteren bir belgeye dosya içerisinde rastlanılmamıştır. Açıklanan nedenler ile "" Abuzer Yerli"" ile davalı arasındaki var ise, hukuki ilişki (işyeri devri, asıl işveren-alt işveren ilişkisi, organik bağ ve birlikte istihdam vs) netleştirilmeli ve sonucuna göre davacının 29.05.2008-01.07.2008 tarihleri arasındaki çalışmasının hizmet süresine eklenmesi gerekip gerekmediği tespit edilmelidir. Mahkemece bu husus araştırılmadan davacının 29.05.2008-06.01.2014 tarihleri arasında çalıştığı kabulüne göre kıdem tazminatının hüküm altına alınması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda dava zamanaşımının dikkate alındığı belirtilerek 01.01.2009-06.01.2014 tarih aralığı bakımından fazla çalışma ve ulusal bayram ve genel tatil ücret alacağı hesaplanmış ise de, dava tarihi 27.02.2014 olup hesaplamanın 27.02.2009-06.01.2014 tarih aralığı için yapılması gerekmektedir. Bu husus gözetilmeden karar verilmesi de hatalı olduğundan ayrıca bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 07.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verilmiştir.