7. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/22138 Karar No: 2015/26978 Karar Tarihi: 28.12.2015
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/22138 Esas 2015/26978 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davalı işverenle tanker şoförü olarak çalışan davacı, fazla çalışma ücretlerinin ödenmemesi sebebiyle iş akdini haklı nedenle feshettiğini belirterek, bazı işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar vermiş, ancak primin belli kriterlerle belirlenen, miktarı aydan aya değişebilen bir ödeme türü olduğunu dikkate alarak, aylık sabit ücret olarak kabul edilemeyeceğini belirterek, fazla mesai ve hafta tatili ücretinin aylık sabit ücret yerine (asgari ücret) prim ekli ücret üzerinden hesap edilmesi gerektiğini kararlaştırmıştır. Davalı vekili karara itiraz ederek, toplam tutarlara dava tarihinden faiz işletilmesi yerine ıslaha konu tutarlara ıslah tarihinden faiz işletilmesi gerektiğini savunmuştur. Yargıtay, davacının fazla mesaiden bilirkişi raporunda belirlendiği gibi son altı ay için aylık net 1.200,00 TL, öncesinde ise aylık net 1.125,00 TL ödenen prim toplamı çıkarılarak varsa bakiye fazla mesai ücreti hüküm altına alınması gerektiğine hükmetmiştir. Kararda, 4857 sayılı İş Kanunu'nun 24. maddesi ve 1475 sayılı İş Kanunu Tasarısı'nın 17/3. maddesi de belirtilmiştir.
(Kapatılan) 7. Hukuk Dairesi 2014/22138 E. , 2015/26978 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :İş Mahkemesi Dava Türü : Alacak
YARGITAY İLAMI
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı vekili; davacının davalıya ait işyerinde tanker şoförü olarak çalıştığını, fazla çalışma ücretlerinin ödenmemesi sebebiyle iş akdini haklı nedenle feshettiğini belirterek bazı işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir. Davalı vekili,davacının davalı işverenden herhangi bir alacağı bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkemece toplanan delillere ve alınan bilirkişi raporuna itibar edilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hesaplamalara esas ücretin miktarı ihtilaflıdır. Davacının aylık sabit ücret yanında prim ile çalıştığı davalının da kabulündedir. Davalı davacının aylık ne kadar prim aldığını işyeri kayıtlarını sunarak ispat edebileceği halde bunu yapmadığından, davacı tanıklarınca da doğrulandığı üzere davacının sefer başına 80,00 TL prim aldığına dair kabul, bu hali ile dosya kapsamına uygundur. Kıdem tazminatının da prim ekli ücret üzerinden hesap edilmesi isabetlidir. Ancak primin belli kriterlerle belirlenen, miktarı aydan aya değişebilen bir ödeme türü olduğu dikkate alındığında aylık sabit ücret olarak kabul edilmesi mümkün değildir. Bu nedenle fazla mesai, hafta tatili ücretinin aylık sabit ücret yerine (asgari ücret) prim ekli ücret üzerinden hesap edilmesi hatalıdır. 3-Davacı fazla mesai yaptığını, hafta tatillerinde çalıştığını iddia ederek ücretlerinin ödenmesini talep etmiştir. Davacı prim ile çalıştığına göre prim ödeme kriteri belli olmasa da yaptığı iş gözetildiğinde yaptığı fazla mesailerin bir kısmını prim adı altında aldığını kabul etmek gerekir. Bu nedenle davacı yararına hesap edilecek fazla mesaiden bilirkişi raporunda belirlendiği şekilde son altı ay için aylık net 1.200,00 TL, öncesinde ise aylık net 1.125,00 TL ödenen prim toplamı çıkarılarak varsa bakiye fazla mesai ücreti hüküm altına alınmalıdır. 4-Kısmi dava açılmış ve bilirkişi raporunun dosyaya sunulmasından sonra dava ıslah edilmiştir. Bu nedenle fazla mesai ve hafta tatili ücreti alacağının dava dilekçesinde talep edilen bölümlerine dava, ıslaha konu tutarlara ise ıslah tarihinden fazi işletilmesi gerekirken toplam tutarlara dava tarihinden faiz işletilmesi doğru olmamıştır. O halde davalı vekilinin bu yönlere ilişkin temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 28/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.