Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava Tarihi : 11/01/2011
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 35.210,90 TL maddi tazminatın el koyma tarihi olan 23.02.2009 tarihinden işletilecek yasal faizle birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabülüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında “11.01.2011” olan dava tarihinin “21.01.2011” olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
Dairemizce verilen 30/06/2014 gün ve 2014/235-2014/16178 sayılı kararı ....Ağır Ceza Mahkemesi tarafından direnilmesi üzerine, dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderildiği, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 11/06/2019 tarih ve 2017/12-771 esas ve 2019/469 sayılı kararında direnme kararına konu hükmün bozulması üzerine yerel mahkemece yapılan yargılamada;
Dava, Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat istemine ilişkin olup; Ceza Genel Kurulunun 11/06/2019 tarih ve 2017/12-771 esas ve 2019/469 sayılı kararında, 466 sayılı Kanun Dışı Yakalanan veya Tutuklanan Kimselere Tazminat Verilmesi Hakkındaki Kanunda, yalnızca kanun dışı yakalanan ve tutuklanan kişiler için tazminat hakkı öngörülmüşken, 5271 sayılı CMK’da yapılan düzenlemeyle arama ve el koyma koruma tedbirleri nedeniyle mağdur olanlara da tazminat isteme hakkı tanınmıştır bu kapsamda, davacı şirkete ait çeşitli cins ve miktardaki sebzelere %10"u aşan farklılıklar bulunduğundan bahisle 5607 sayılı Kanuna göre işlem yapılarak eşyaya ve eşyanın bulunduğu tıra 25.02.2009 tarihinde el konulduğu, aynı tarihte el koyma işlemine konu eşyanın Özkar Soğuk Hava Depo İşletmeciliği Gıda Tarım Nakliyecilik Ticaret ve Sanayi Limited Şirketinin deposuna konularak depo yetkilisine yediemin olarak teslim edildiği, 03.03.2009 tarihinde el konulan eşyanın sahibine iadesine karar verildiği,el konulan eşyanın 05.03.2009 tarihinde soğuk hava deposu yetkilisince davacı şirket vekiline teslim edildiği, davacı şirketin temsilcisi, gümrük müşaviri, tır şöförü ve tırın sahibi olan şirketin yetkilisi hakkında 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanununun 3. maddesinin ondördüncü fıkrasının birinci cümlesi yapılan yargılama sonucunda tüm sanıkların beraatlerine karar verildiği ve hükmün kesinleştiği, davacı şirket vekilinin, el koyma tedbirinin haksız şekilde uygulandığı gerekçesiyle 36.310,10 TL maddi tazminatın el koyma tarihinden itibaren işleyecek kanuni faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ettiği olayda; suç oluşturmayan ve hatalı yükleme olarak kabulü gereken fiilin, Gümrük Kanununun 241. maddesinin 3. fıkrasının (j) bendi uyarınca sadece usulsüzlük cezasını gerektirmesi ve anılan Kanunda açık hüküm bulunmaması nedeniyle bu fiilden dolayı mülkiyetin kamuya geçirilmesi yaptırımının uygulanmasının mümkün olmaması, diğer taraftan davacı şirket yetkilisi, ihraca konu yükün hatalı yüklenmesinden dolayı kusurlu hareketiyle el koyma işlemine yol açmış olsa bile, gümrük idaresince gerekli sayım, tartım ve tespiti yapılmış olan el koyma işlemine konu yaş sebzenin niteliğine göre bozulma tehlikesi göz önüne alınıp el koyma tarihinde yürürlükte olan 5607 sayılı Kanunun 16. maddesinin birinci fıkrası uyarınca 3 gün içinde tasfiye kararı verilmesi ve akabinde tasfiye işlemlerinin yerine getirilmesinden sonra satış bedelinin emanet hesabına alınmış olması hâlinde, kovuşturma sonunda ortaya çıkan sonuç itibarıyla tasfiye edilen eşyanın satış bedelinin, satış tarihinden iade tarihine kadar geçen süre için yasal faizi ile birlikte davacı şirkete ödenmesi ve zarara sebebiyet verilmemesi mümkün iken, Kanunda öngörülen şekilde tasfiye işlemlerinin yerine getirilmeyip ihraca konu yaş sebzelerin soğuk hava deposuna bırakılması sonucu bozulmasına ve davacı şirketin zarara uğramasına neden olunması karşısında; davacı şirketin el koyma sonucu meydana gelen maddi zararını Devletten talep etme hakkının bulunduğu ve Yerel Mahkemece tazminat hukukunun genel prensiplerine göre saptanacak maddi zararın davalıdan tahsiline karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yerinde olmayan gerekçelerle davanın reddine karar verilmesi isabetsizlik görülmekle;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 07.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.