Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/6842 Esas 2017/863 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6842
Karar No: 2017/863
Karar Tarihi: 06.02.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/6842 Esas 2017/863 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kahramanmaraş 3. Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edilmiş ve Yargıtay tarafından incelenmiştir. Sanıklar hakkında tehdit suçundan 3 ay 22 gün hapis cezası, yaralama suçundan ise 3 ay 22 gün hapis cezası verilmiştir. Her iki ceza için de hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir. Ancak denetim süresi içinde kasıtlı suç işlemesi nedeniyle hüküm açıklanmıştır. Kararda, tehdit suçuna ilişkin kurulan hükmün açıklanmasının unutulduğu ancak zamanaşımı süresince karar vermek mümkün olduğu belirtilmiştir. Kararın dayandığı tüm kanıtların ve sanığın eyleminin gerekçeye yansıtılması gerektiği dikkate alınmaksızın hüküm kurulduğu için Anayasanın 141. ve 5271 sayılı CMK”nin 34 ve 223, 230. maddelerine aykırı davranıldığı belirtilerek bozma kararı verilmiştir. Ayrıca, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkum olan sanık hakkında hak mahrumiyetlerine hükmedilmemesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri: Anayasa madde 141, 5271 sayılı CMK madde 34, 223 ve 230, TCK madde 53/1.

3. Ceza Dairesi 2016/6842 E. , 2017/863 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Kahramanmaraş 3. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 11/11/2008 tarihli ve 2008/388 E., 2008/808 K. sayılı kararı ile sanık hakkında tehdit suçundan 3 ay 22 gün hapis cezası, yaralama suçundan 3 ay 22 gün hapis cezasına hükmedildiği, her iki cezaya ilişkin olarak 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, denetim süresi içinde kasıtlı suç işlemesi nedeniyle hükmün açıklandığı 31/12/2014 tarihli kararda sadece yaralama suçundan kurulan hükmün açıklandığı, tehdit suçuna ilişkin kurulan hükmün açıklanmasının unutulduğu anlaşılmış ise de, bu hususta zamanaşımı süresince karar vermek mümkün olduğundan bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
1) Sanık hakkında kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kesinleşen karar, denetim süresi içinde işlenen yeni suça ilişkin verilen mahkumiyet hükmünün kesinleşmesi üzerine ihbarda bulunulması ile ele alınıp duruşma yapılarak, savunma alınarak açıklanmış ve yeniden hüküm kurulmuş ise de temyize, Yargıtay incelemesine tabi olacak ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek hükmün, açıklanmasına karar verilecek yeni hüküm olduğu, bu nedenle kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerektiği dikkate alınmadan, yazılı şekilde hüküm kurulmak suretiyle Anayasanın 141. ve 5271 sayılı CMK"nin 34 ve 223, 230. maddelerine aykırı davranılması,
2) Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkum olan sanık hakkında TCK"nin 53/1. maddesi gereğince hak mahrumiyetlerine hükmedilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 06.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.