Birlikte tehdit suçundan sanıklar ... ve ... hakkında yapılan yargılama sonunda birlikte tehdit suçundan mahkumiyetlerine, cinsel taciz suçlarından ise hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına dair, Kayseri 5.Asliye Ceza Mahkemesinin 16/04/2015 gün ve 2014/283 Esas, 2015/401 Karar sayılı hükmün sanık ... müdafii ve sanık ... ... tarafından temyizi üzerine,
Dairemizin 11/12/2019 gün ve 2015/23067 Esas, 2019/19394 sayılı kararıyla;
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre ve sanık ..."nın müdafii bulunmasına karşın müdafiine tebliğ yapılmadığı gibi, sanığın savunmasında verdiği adresten farklı bir adrese gerekçeli kararın tebliğe gönderilmesi nedeniyle gerekçeli karar tebliğinin usulüne uygun yapılmaması karşısında, sanık ... müdafiinin temyizinin süresinde olduğu değerlendirilerek dosya görüşüldü:
1-Sanıklar ... ve ... hakkında cinsel taciz suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara karşı yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesinin gerekli bulunduğu,
Anlaşıldığından, sanık ... müdafiinin ve sanık ..."nun tebliğnameye uygun olarak, temyiz davası isteği hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
2-Tehdit suçundan kurulan hükümlerin temyizine gelince;
Sanıklara yükletilen tehdit eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra 24/11/2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararın infaz aşamasında gözetilebileceği,
Anlaşıldığından, sanık ... müdafiinin ve sanık ..."nun ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 11.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

I- İTİRAZ NEDENLERİ
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 29/06/2020 gün ve 2020/50218 sayılı yazısı ile;
İtiraza konu olan husus, somut olayda tehdit suçu oluşturan sözlerin sanıklarca sarf edilip edilmediğine ilişkindir.
Bilindiği gibi, Ceza Genel Kurulu"nun 2009/8-122 Esas ve 2009/66 Karar sayılı kararında da vurgulandığı üzere, ceza yargılamasının en önemli ilkelerinden biri olan "kuşkudan sanık yararlanır " kuralı uyarınca, sanığın bir suçtan cezalandırılmasının en önemli koşulu, suçun kuşkuya yer vermeyen bir kesinlikle ispat edilmesidir. Gerçekleşme şekli kuşkulu ve tam olarak aydınlatılmamış olaylar ve iddialar sanığın aleyhine yorumlanarak mahkumiyet hükmü kurulamaz. Ceza Mahkumiyeti, yargılama sürecinde toplanan delillerin bir kısmına dayanılarak ve diğer bir kısmı gözardı edilerek ulaşılan ihtimali kanıya değil, kesin ve açık bir ispata dayanmalıdır. Bu ispat, hiçbir kuşku ve başka türlü bir oluşa imkan vermeyecek açıklıkta olmalıdır. Yüksek de olsa bir olasılığa dayanılarak sanığı cezalandırmak, ceza yargılamasının en önemli amacı olan gerçeğe ulaşmadan, varsayıma dayalı olarak hüküm vermek anlamına gelir. O halde ceza yargılamasında mahkumiyet, büyük veya küçük bir olasılığa değil, her türlü kuşkudan uzak bir kesinliğe dayanmalıdır. Adli hataların önüne geçilmesinin tek yolu budur. Başka bir anlatımla, görülmekte olan kamu davasında maddi vakıanın sübutu net ve duraksamasız olarak belirlenememiş ise mahkumiyet kararı verilemeyecektir. Ceza yargılamasında, kural olarak kişilerin masumiyeti esas olduğu için, kişilere ceza verilebilmesi için de sanığın masum olmadığının kesin biçimde ortaya konulması gerekir. Bir hususun sabit olması için o hususun aksinin mümkün olmadığının kabul edilmesi gerekir. Hakim, sübut konusundaki şüphesini yenip bir kanaate ulaşamazsa o husus sabit olmamış kabul edilir. Bu ilkenin kabul edilmesinin nedeni, bir suçlunun cezasız kalmasının, bir masumun cezalandırılmasına tercih edilmesidir.
Somut olayda hükme esas alına en önemli delil sanık ... ve ..."nun içinde bulunan aracın, katılan ve mağdur"a yanaştığını ve bir süre takip ettiğini gösteren 01/05/2014 tarihli CD inceleme tutanağı ile katılan ve mağdurun başlangıçtan itibaren aracın şoför mahallinde ve sağ ön koltuğunda oturan iki şahsın kendilerine " gelin lan buraya kaçmayın babanızın a....na koyacağız, sizi sinkaf edeceğiz" şeklinde tehdit içeren sözler sarf ettiklerinin iddia edilmesidir.
Katılan ve mağdura yaklaştığı anlaşılan aracın sanık ... tarafından kullanıldığına ve sanık ..."nun da ön koltukta oturduğuna ilişkin bir tereddüt yoktur. Ancak tehdit suçundan mahkumiyetleri kesinleşen Sanık ... ve ... ile aynı araçta bulunan bu suçtan haklarında beraat kararı kesinleşen sanıklar ..., ... ve ..."nun soruşturma aşamasından itibaren alınan savunmalarında kendileri tarafından iddia edilen sözlerin söylenmediğini, katılan ve mağduru gecenin ilerleyen bir saatinde dışarıda görünce " bu kızların anası babası yok mu, bu saatte ne geziyorlar a....na koyayım " şeklinde bir söz sarfedildiğini belirtmişlerdir. Görüldüğü gibi katılan ve mağdurun ifadelerine karşı sanıkların savunmaları dışında söylenen sözlerin içeriği konusunda, sanıkların tehdit suçundan mahkumiyetlerine yeterli her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil mevcut değildir. Ancak mahkemece sanıklar ... ve ... hakkında tehdit suçundan mahkumiyet hükmü kurulurken " CD inceleme tutanağı, dosya kapsamı ve hayatın olağan akışına uygun beyanlar" gerekçe gösterilmiştir. Oysa ki, CD inceleme tutanağında sadece sanıkların içinde bulundukları aracın, katılan ve mağdura yanaşıp durduğu gözükmekte, ancak ses kaydı mevcut olmadığından, sanıklarca sarf edildiği kabul edilen tehdit niteliğindeki sözlerin nelerden ibaret olduğu belirlenememiş, hayatın olağan akışına göre katılan ve mağdurun beyanlarına üstünlük tanınarak mahkumiyet hükmü kurulmuş, mevcut delil durumu itibariyle beraat yerine mahkumiyet hükmü kurularak, sanık şüpheden yararlanır ilkesi uygulanmamıştır.
Bu husus hukuka aykırı görüldüğünden, Yüksek Dairenizin 11/12/2019 tarih, 2015/23067 Esas ve 2019/19394 Karar sayılı ilamına karşı sanıklar ... ve ... lehine itiraz yoluna gitme zorunluluğu doğmuştur.
SONUÇ VE İSTEM : Yukarıda açıklanan nedenlerle, itirazımızın kabulü ile Yüksek Dairenizin 11/12/2019 tarih, 2015/23067 Esas ve 2019/19394 Karar sayılı ilamınızın düzeltilerek, yukarıda açıklanan gerekçeler doğrultusunda hükmün BOZULMASI, itirazımız yerinde görülmez ise, itiraz hususunda bir karar verilmek dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na gönderilmesi itirazen arz ve talep olunur.

II- İTİRAZIN KAPSAMI
İtiraz, sanıklar ... ve ... hakkında birlikte tehdit suçundan mahkumiyet kararının bozulmasına dair, Dairemizin 11.12.2019 tarihli kararına ilişkindir.
III- KARAR
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı incelendi;
Olay günü gece 00:05 sıralarında sinemadan çıkarak kaldıkları yurda gitmek üzere yolda taksi bekleyen mağdur ve katılanın sanıklar tarafından tehdit edildiklerinin iddia ve kabul edildiği olayda, mağdur ve katılanın aşamalarda değişmeyen beyanlarında kendilerine tehdit sözlerini aracın sağ ön koltuğunda ve şoför mahallinde oturan kişilerin söylediklerini belirttikleri, sanık ... ..."nun aracın sağ ön koltuğunda oturduğu,sanık ..."nın ise aracın sürücüsü olduğunun sabit olduğu, mobesa kamera kayıtlarında sanık ..."nın sevk ve idaresindeki aracın mağdur ve katılanın yanından yavaş geçiş yaptığının tespit edildiği, sanık ... ..."nun savunmasında " bu saatte bu kızlar ne geziyorlar a. Koyarım bunların anası babası yokmu bunları dışarı bırakmışlar" biçiminde konuşma yaptıklarını beyan ettiğinin anlaşıldığı ve bu nedenle Dairemizin kararında bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz dilekçesinde ileri sürülen düşünce yerinde görülmediğinden, 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, İTİRAZIN REDDİNE,
Dairemizin 11/12/2019 gün ve 2015/23067 Esas, 2019/19394 sayılı kararındaki tehdit suçuna ilişkin onama kararının KALDIRILMASINA YER OLMADIĞINA, itirazın incelenmesi için dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna, GÖNDERİLMESİNE, 08.07.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.