Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/5209 Esas 2018/5264 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5209
Karar No: 2018/5264
Karar Tarihi: 18.09.2018

Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/5209 Esas 2018/5264 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanığın mağdureye bedensel temas içermeyen cinsel organını gösterme şeklindeki eylemi, mahkeme tarafından çocuğun basit cinsel istismarı suçu olarak değerlendirilmiştir. Ancak, daha sonra yürürlüğe giren kanunlar ve Anayasa Mahkemesi kararı dikkate alınarak, bu eylemin cinsel taciz suçunu oluşturduğuna karar verilmiş ve hüküm bozulmuştur.
Bu kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102, 103, 104 ve 105. maddeleriyle cinsel dokunulmazlığa karşı suçlar, 6545 sayılı Kanun'un 58, 59, 60 ve 61. maddeleriyle cinsel suçlar ve 6763 sayılı Kanun'un 13. maddesiyle TCK'nın 103. maddesi yeniden düzenlenmiştir. Ayrıca, TCK'nın 7/2. maddesi-gerekçesi de gözetilerek, suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanunla sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri karşılaştırılarak lehe olan kanunun uygulanması gerektiği belirtilmiştir.

14. Ceza Dairesi 2018/5209 E. , 2018/5264 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Dosya kapsamına ve oluşa uygun kabule göre, sanığın mağdureye yönelik bedensel temas içermeyen cinsel organını gösterme şeklindeki eyleminin cinsel taciz suçunu oluşturduğu gözetilmeden, eylemin vasıflandırılmasında hataya düşülerek yazılı şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan hüküm kurulması,
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların ve 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 13. maddesi ile TCK"nın 103. maddesinin yeniden düzenlenmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." hükmü gözetilerek lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi, her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi ve 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan hususlar nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.