Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12947 Esas 2020/6778 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12947
Karar No: 2020/6778
Karar Tarihi: 07.12.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12947 Esas 2020/6778 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, Resmi Belgede Sahtecilik, Banka ve Kredi Kartlarının Kötüye Kullanılması suçlarından dolayı 70 gün gözaltında ve tutuklu kalmış, daha sonra beraat etmiştir. Davacı tazminat talebiyle dava açmıştır. Mahkeme, davacının talebinin kısmen kabul edilmesine karar vermiştir. Davacıya 1.165,16 TL maddi, 3.000,00 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak verilmesine hükmedilmiştir. Temyiz eden davalı vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi
- 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddeleri
- 5271 sayılı CMK\"nın 142. maddesi (5. ve 7. fıkraları)
12. Ceza Dairesi         2019/12947 E.  ,  2020/6778 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
    Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
    Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 1.165,16 TL maddi, 3.000,00 TL manevi tazminatı gözaltı tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıyı verilmesine

    Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan toplam tazminat miktarı dikkate alındığında, hükmün davalı yönünden kesin olmadığı anlaşıldığından, davalı vekilinin temyiz isteminin reddedilmesi gerektiğine ilişkin tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
    Tazminat talebinin dayanağı olan .... Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/39 Esas – 2012/ 2779 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının Resmi Belgede Sahtecilik, Banka ve Kredi Kartlarının Kötüye Kullanılması suçlarından 08.12.2009 – 16.02.2010 tarihleri arasında 70 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 24.12.2012 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK"nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
    Davacının 20.000,00 TL maddi, 15.000,00 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 1.165,16 TL maddi, 3.500,00 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine dairemizce yapılan incelemede 5271 sayılı CMK"nın 142. maddesinin 5. ve 7. fıkralara uyulmayarak karar verilmesi, ıslah dilekçesinin karşı tarafa tebliğ edilmemesi, davacı lehine belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda fazla manevi tazminata hükmolunması ve aynı konu ve haksız tutuklama nedenine dayalı açılmış dava olup olmadığının tespit edilmemesi gerekçeleriyle hükmün bozulması üzerine yerel mahkemece duruşma açılıp, 1.165,16 TL maddi, 3.000,00 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
    Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin, davanın reddi gerektiğine, tazminat miktarının fazla olduğuna, reddedilen miktar üzerinden vekalet ücreti ödenmesi gerektiğine ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme aykırı olarak ONANMASINA, 07.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.