Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/13199 Esas 2019/16248 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13199
Karar No: 2019/16248

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/13199 Esas 2019/16248 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından dolayı verilen mahkumiyet hükümlerine karşı istinaf başvurusu sonrasında, Bölge Adliye Mahkemesinin verdiği 2019/2045 esas, 2019/1261 karar sayılı ilamda hiç hüküm kurulmadığından hırsızlık suçu açısından temyiz talebi incelenmeden sadece mala zarar verme suçu açısından karar verildiği anlaşıldı. Sanığın temyiz dilekçesinin süresinden sonra verildiği kabul edilerek mala zarar verme suçu açısından temyiz istemi reddedildi. Hırsızlık suçu açısından verilen herhangi bir karar bulunmaması sebebiyle dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine gönderilerek zamanaşımı süresi içinde karar verilmesi istendi. Kararda, 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 11. maddesi uyarınca sanığa çıkartılan tebligatın hukuki sonuç doğurmayacağı, temyiz süresinin usulünce yapılan tebligat tarihinde başlayacağı belirtildi. Sanığın temyiz isteminin 15 günlük yasal süre geçtikten sonra yapıldığından Kanunun 298/1. maddesi gereğince reddedildi. Kararda geçen kanun maddeleri: CMK'nin 272. ve müteakip maddeleri, 5271 sayılı Kanun’un 291/1. ve 298/1. maddeleri.

17. Ceza Dairesi 2019/13199 E. , 2019/16248 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi

Küçükçekmece 20. Asliye Ceza Mahkemesinin 2019/180 Esas ve 2019/451 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine karşı, sanığın CMK"nin 272. ve müteakip maddeleri uyarınca istinaf kanun yoluna başvurması üzerine; İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesince dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda 12/06/2019 tarihli, 2019/2045 Esas ve 2019/1261 Karar sayılı ilam ile istinaf talebine konu yapılan hırsızlık suçundan dolayı hiç hüküm kurulmadığından bu suça yönelik sanık müdafii ve sanığın temyizleri inceleme ve değerlendirme konusu yapılmaksızın, sanığın temyizinin sadece mala zarar verme suçuna dair kısmı sebebiyle bu suça yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Bölge Adliye Mahkemesi kararının 22/06/2019 tarihinde sanık müdafiine tebliğ edildiği, müdafiin bu kararı 24/06/2019 tarihinde temyiz ettiği, temyiz dilekçesinin sadece hırsızlık suçundan verilen hükme yönelik olduğunun açıkça bildirildiği, sanığın ise 28/08/2019 tarihinde bulunduğu cezaevi idaresine temyiz dilekçesi verdiği, sanığın temyiz dilekçesinin süresinden sonra verildiğinin kabulü gerektiği,
Bölge Adliye Mahkemesi kararının incelenmesinde ise, temyize konu hırsızlık suçundan dolayı Bölge Adliye Mahkemesince, istinaf başvurusu üzerine herhangi bir karar verilmediği sadece ilk derece mahkemesinin kararına konu hükümlerden “Haklı bir neden olmaksızın sahipli hayvanı öldürmek suretiyle mala zarar verme” suçundan karar verildiği anlaşılmakla;
I-Hırsızlık suçu yönünden yapılan incelemede;
Hırsızlık suçundan Bölge Adliye Mahkemesince verilen bir karar bulunmadığından, zamanaşımı süresi içinde karar verilmek üzere dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, anılan suç yönünden bir karar verildikten sonra bu kararın usulünce tebliğini takiben verdikleri takdirde yeni temyiz dilekçeleri ve ayrıca temyizden vazgeçme olmadığı takdirde de sanık müdafiinin 24/06/2019 tarihli, sanığın ise 28/08/2019 tarihli eski temyiz dilekçelerine istinaden temyizen incelenmek üzere dosyanın Dairemize gönderilmesinin istenmesine, bu nedenlerle dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na İADESİNE,
II- Sanığın, mala zarar verme suçundan verilen karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın, yapılan yargılamada kendisini müdafii ile temsil ettirdiği, sanık ve müdafiinin yokluğunda verilen Bölge Adliye Mahkemesi kararının sanık müdafiine 22/06/2019 tarihinde usulünce tebliğ edildiği,
“Vekil vasıtasıyla takip edilen işlerde tebligat vekile yapılır. Vekil birden çok ise bunlardan birine tebligat yapılması yeterlidir. Eğer tebligat birden fazla vekile yapılmış ise, bunlardan ilkine yapılan tebliğ tarihi asıl tebliğ tarihi sayılır. Ancak, Ceza Muhakemeleri Usulu Kanununun, kararların sanıklara tebliğ edilmelerine ilişkin hükümleri saklıdır.” şeklinde düzenlenen 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 11. maddesi uyarınca mahkemece, sanığa çıkartılan tebligatın hukuki sonuç doğurmadığı, temyiz süresinin sanık müdafiine usulünce yapılan tebliğ tarihinde işlemeye başladığı göz önüne alındığında,
Sanığın, 5271 sayılı Kanun’un 291/1. maddesinde öngörülen 15 günlük yasal süre geçtikten sonra 28/08/2019 tarihinde kararları temyiz ettiğinden aynı Kanun’un 298/1. maddesi gereğince temyiz isteminin REDDİNE, 17/12/2019 günü oy birliğiyle karar verildi.