Defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8726 Esas 2019/9165 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8726
Karar No: 2019/9165
Karar Tarihi: 10.12.2019

Defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8726 Esas 2019/9165 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme sanık hakkında defter ve belge gizleme suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, vergi denetmeni tarafından çıkarılan tebligatın hukuki geçerliliği bulunmamaktadır çünkü 213 sayılı Yasanın 139/2. maddesindeki istisnalar belirlenmeden işyeri dışında inceleme yapılmıştır. Bu nedenle sanığın beraat etmesi gerekmektedir. Ayrıca, TCK'nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi iptal kararı sonrası yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: 213 sayılı Yasanın 139. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2017/8726 E. , 2019/9165 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter ve belge gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-213 sayılı Yasanın 139. maddesinde yazılı istisnalardan birinin bulunmaması halinde vergi incelemesinin mükellefin işyerinde yapılması gerektiği, sanığa vergi denetmeni tarafından defter ve belgelerini ibraz etmesi için çıkarılan tebligatın işyerinde bizzat sanığa 12.11.2012 tarihinde yapıldığı anlaşılmakla, hesapların dairede incelenmesine imkan veren 213 sayılı Yasanın 139/2. maddesindeki istisnalardan birinin varlığının önceden belirlenip belirlenmediğinin incelemeyi yapan vergi denetmeninden sorulması, işyeri dışında inceleme yapılmasına ilişkin bir tespiti varsa belgesinin dosyaya ibrazının istenmesi, aksi takdirde yapılan tebligatın hukuki geçerliliği bulunmadığından sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile hüküm kurulması,
2- Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.