Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2014/6398 Esas 2014/10572 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret,
başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin
kullanılması
Hüküm : 1- Sanık ... hakkında;
a- TCK"nın 265/1, 53, 54. maddeleri uyarınca mahkumiyet, müsadere
b- TCK"nın 125/1-3-a, 43/2. maddesi yollamasıyla 43/1, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet
c- TCK"nın 268. maddesi yollamasıyla 267/1, 53/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet
2- Sanık ... hakkında; 125/1-3-a, 43/2.
maddesi yollamasıyla 43/1, 53/1, 58. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Temyiz edenler : Sanıklar

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında suç adının “Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma” yerine “iftira” olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilmiştir.
1- Sanıklar hakkında görevli memura hakaret ve sanık ... hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçlarına ilişkin temyiz incelemesinde;
Sanık ..."ın görevi yaptırmamak için direnme suçunu birden fazla polis memuruna karşı cebir ve şiddet göstererek hukuksal anlamda tek bir fiil ile
gerçekleştirmesi nedeniyle sanık hakkında anılan suçtan tayin olunan temel cezanın TCK"nın 43/2. maddesi ve silahtan sayılan bıçakla işlenmesi nedeniyle TCK"nın 265/4. maddesi ile arttırılması gerektiğinin gözetilmemesi, hakaret suçu yönünden ise; suçun aleni yerlerden olan yol kontrol noktasında işlenmesine rağmen sanıklar ... ve ... hakkında TCK"nın 125/4. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanıkların yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında başkasına ait kimlik bilgilerini kullanmak suçuna ilişkin hükmün incelenmesine gelince;
Sanık hakkında işlediği aynı eylem nedeniyle 14.07.2009 tarihli iddianame ile açılan davanın Üsküdar 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2009/238 esasında rüşvet verme suçu ile birlikte görüldüğü dosya kapsamından anlaşılmakla; mükerrer davanın önlenmesi ve delillerin bir bütün halinde değerlendirilmesinin sağlanması bakımından anılan dosyanın akıbetinin araştırılması ve sonucuna göre; derdest olması halinde davaların birleştirilmesi, kesinleşmiş olması halinde ise mükerrer açıldığı anlaşılan davanın CMK"nın 223/7. maddesi uyarınca reddine karar verilmesi gerektiği düşünülmeden eksik soruşturma sonucu sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 21.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.