1-..., 2-... vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında Adıyaman 2. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 07/03/2017 gün ve 2016/6-2017/200 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

Davacılar, ... barosuna kayıtlı serbest avukat olarak çalıştıklarını, davalı ile aynı konumda olan ve ... ... Bölge Müdürlüğünde çalışan işçiler için açmış oldukları davaların Yargıtay tarafından onanması üzerine davalı ve aynı konumdaki arkadaşlarının da ücretlerindeki yanlışlığın düzeltilmesi için kendileri adına dava açması için kendilerine vekalet verdiklerini, davalı ve bir kısım arkadaşlarının kendilerinden ücret almayacağını vaadeden bir avukatın telkinleri doğrultusunda kendilerini azlettiklerini, kendilerinin bu azilde her hangi bir kusur yada ihmalinin bulunmadığını, azil olayı üzerine davacıların ... 1. İcra Müdürlüğünün 2013/126 sayılı dosyası ile taraflar arasındaki sözleşmeye uygun olarak % 12 avukatlık ücretinin ödenmesi için icra takibine girildiğini, davalının icra dosyasına itiraz etiğini, davalının haksız itirazı nedeni ile İİK"nun 67. maddesi gereğince alacağın % 20"sinden az olmamak üzere icra inkar tazminatına mahkum edilmesini istemişlerdir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile davalının ... 1. İcra Müdürlüğü"nün 2013/126 Esas sayılı dosyasına yapmış olduğu itirazının 2.040,99 TL yönünden iptaline takibin bu miktar üzerinden devamına, davacının davasının 653,34 TL yönünden reddine karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK’un 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2017 tarihinden itibaren 2.270,00 TL ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.270,00 TL’yi geçmediğinden HUMK’un 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan 31,40 TL harcın istek halinde iadesine, 24/05/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.