MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık ... hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan açılan kamu davası ile ilgili karar verilmemiş ise de, zamanaşımı süresi içerisinde bu konuda yerinde karar alınması olanaklı görülmüştür.
Yağma eyleminin birden fazla kişi tarafından birlikte, işyerinde ve geceleyin işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nin 149. maddesinin 1. fıkrasının “c-d” bendlerinin yanısıra “h” bendiyle de uygulama yapılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 15.04.2020 gün ve 13100 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 10.maddesi ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde yapılan değişikliğin, infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
I-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanıklar ..., ... ve ... savunmanının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın 5237 sayılı Yasanın 58.maddesi uyarınca tekerrür uygulamasına esas alınan 5237 sayılı Yasanın 265/1 maddesince tayin edilen 5 ay hapis cezasına ilişkin İstanbul 21.Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/166-342 sayılı kararının, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 17.05.2017 günlü, 2015/37347 Esas ve 2017/6071 Karar sayılı ilamıyla; sanığın eski hale getirme talebi yerinde görülerek yapılan temyiz incelemesi sonucu anılan kararın onanmasına karar verilerek, 17.05.2017 tarihinde kesinleştiğinin anlaşılması karşısında, kesinleşme tarihinden önce işlenen suçun mükerrirlik uygulamasına esas alınamayacağı, bu ilam yerine sanığın adli sicil kaydında yazılı mahkumiyetlerinin içinde tekerrüre esas alınabilecek ilam olan İstanbul Anadolu 15. Sulh Ceza Mahkemesinin 2013/526 -2014/226 sayılı ilamı ile 5237 sayılı Yasanın 179/3. maddesi delaletiyle 179/2.maddesince hükmedilen 500 TL para cezasının tekerrüre esas alınması gerektiği,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi aracılığıyla CMUK’un 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından sanık hakkında tekerrür uygulamasına ilişkin bölüm çıkartılarak yerine, “5237 sayılı TCK"nin 58/6-7.maddesi gereğince, sanığın cezasının İstanbul Anadolu 15. Sulh Ceza Mahkemesinin 2013/526 esas-2014/226 karar sayılı ilamı ile hükmedilen 500TL para cezasına ilişkin önceki hükümlülüğü nedeni ile mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” cümlesinin yazılması suretiyle, eleştiri dışına diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.