8. Ceza Dairesi Esas No: 2016/11864 Karar No: 2018/2296 Karar Tarihi: 05.03.2018
Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2016/11864 Esas 2018/2296 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanıkların taşınmazı malikmiş gibi hareket etmedikleri ve atılı suçun unsurlarının oluşmadığı gerekçesiyle beraat yerine mahkumiyetine karar verilmiştir. Ancak ceza tayininde TCK'nun 154/1 maddesi uygulanmaması ve adli para cezasının hesaplanması sırasında CMK'nun 232/6 maddesi ihlal edilmesi sebebiyle hüküm bozulmuştur. Bu sebeplerden dolayı sanıkların temyiz itirazları yerinde görülmüştür. Kanun maddeleri: TCK'nun 154/1, 154/2, 52/4; CMK'nun 232/6; 6545 sayılı Kanunla değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi.
8. Ceza Dairesi 2016/11864 E. , 2018/2296 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz HÜKÜM : Hükümlülük
Gereği görüşülüp düşünüldü: Oluşa ve dosya kapsamına göre, sanıkların katılanın taşınmazında bulunan patika yolu taşınmazlarına giderken kullanmak şeklindeki eylemin taşınmazı malikmiş gibi zapt ve tasarruf kastı bulunmadığı, bu nedenle atılı suçun unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, sanıkların beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi, Kabul ve uygulamaya göre ise; a- Sanıklar hakkında temel ceza tayin edilirken uygulama maddesi olarak TCK.nun 154/1 maddesi gereğince cezalandırılması gerekirken, uygulama yeri olmayan TCK.nun 154/2 maddesi yollaması ile TCK.nun 154/1 maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi, b- Sanıklara tayin olunan kısa süreli hürriyeti bağlayıcı cezadan çevrili adli para cezasının 1 gününün 20 TL"den hesabı sırasında uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK.nun 232/6 madde ve fıkrasına aykırı davranılması, c- Adli para cezalarının yerine getirilmemesi halinde 6545 sayılı Kanunla değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca infaz aşamasında resen uygulama yapılabileceği nazara alındığında hüküm fıkrasında TCK.nun 52/4. maddesi gereğince ihtarat yapılması, Yasaya aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 05.03.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.