Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/7868 Esas 2019/16236 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7868
Karar No: 2019/16236
Karar Tarihi: 17.12.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/7868 Esas 2019/16236 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından dolayı mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, suçun işlenmesine ilişkin delillerin yeterli olduğuna dair şüphe vardır. Özellikle, sanığın suç yerinde elde edilen vücut izinin düzenlenen raporunda bulunan bazı bilgilerinin farklı olduğu tespit edilmiştir. Bu nedenle, mahkeme eksik kovuşturma ile sanığı suçlu bulmuştur. Ancak, Anayasa Mahkemesinin TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine yönelik olarak verdiği bir iptal kararı vardır. Bu iptal kararı, hükümlerin yeniden değerlendirilmesini gerektirmektedir. Sonuç olarak, mahkeme kararı bozmuştur.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi

17. Ceza Dairesi 2019/7868 E. , 2019/16236 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Suça ilişkin olay yerinden elde edilen vücut izinin yapılan sorgulaması neticesinde sanığın parmak izi ile aynı olduğu ve uyuştuğuna ilişkin düzenlenen uzman raporundaki, sanığın isim, doğum tarihi ve anne adına ilişkin bilgilerinin, nüfus kaydında yazılı bilgileri ile aynı olmaması karşısında, farklılık arz eden bilgiler konusundaki çelişkiler giderilmeden sanığın hukuki durumu değerlendirilmek suretiyle, eksik kovuşturma ile üzerine atılı hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Kabule göre de;
2-T.C. Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarih 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararının kapsam ve içerik itibarıyla yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 17.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.