Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/2769 Esas 2019/5399 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2769
Karar No: 2019/5399
Karar Tarihi: 11.09.2019

Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/2769 Esas 2019/5399 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında, denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mahkûmiyet kararı verilmiştir. Sanığın adli sicil kaydı ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, bu suç tarihinden önce aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri bulunmadığı belirlenmiştir. Bu nedenle suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan sanık, bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal etmiştir. Yargılama sürecinin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı ve eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiği tespit edilmiştir. Temyiz itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri şu şekildedir: 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK\"nın 191. maddesinin 5. fıkrası ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası.

10. Ceza Dairesi 2018/2769 E. , 2019/5399 K.

"İçtihat Metni"

:
Mahkeme :... 1. Çocuk Mahkemesi
Hüküm : Denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet
Temyiz Edenler : Sanık ve müdafii

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında uyarıya rağmen yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanık ve müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 11/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.