Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK’nın 223/2 maddesi uyarınca beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılan ..."n babası, tanık olarak keşifte dinlenen ...’ın beyanlarında da ifade ettikleri üzere; katılanın da aralarında bulunduğu bir grup çocuğun kovalamaç oynadıkları, katılanın aniden yola fırladığı, sanığın aracının hızlı olmadığı, olay sonrası düzenlenen tespit tutanağı dikkate alındığında; sanığın rampa yukarı çıktığı, hızının 50 – 55 km/h olduğu, sanığın aracı üzerinde yapılan incelemede sağ ön kapısının alt kısmında 4X15 – 3X10 ebatlarında iki adet basit çizik olduğu tespit edildiği, katılanın kazadan sonra sürüklenmediği, sanığın 1-2 metrede hemen durabildiği anlatımlardan da anlaşılmakla; sanığın araç sürücüsü olarak trafikte göstermesi gereken özen ve dikkat yükümlülüğünü yerine getirmiş olduğu, aniden yola çıkan yayaya çarpmasını önleyici olarak göstermesi gereken herhangi bir tedbirin bulunmadığı anlaşılmakla, tebliğnamede bu hususta bozma içeren görüşe iştirak edilmemiştir.
Olay günü saat 19:00 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki otomobili ile seyir halinde iken; olay mahalline geldiğinde; katılanın anne ve babasının, ayrıca keşifte tanık olarak dinlenen ...’ın beyanlarından da anlaşılacağı üzere %23-30 civarında rampalı olan maskun mahalde çok hızlı seyretmeyen sanığın aracının sağ ön tarafından, arkadaşları ile kovalamaç oynarken aniden yola çıkan katılana çarpması ile meydana gelen olayda; yaya katılanın, kontrolsüz taşıt yolunda ilk geçiş hakkını araçlara vermemekten, karşıdan karşıya geçişlerde önce sola sonra sağa bakıp araç yoluna inmeli, yola inince tekrar sola ve sağa bakarak yürüyüşüne devam etme kuralına aykırılıktan kusurlu olduğu, sanığın herhangi bir kusurunun bulunmadığı anlaşılmakla,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,
Yüklenen suç açısından sanığın taksirinin bulunmaması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraatine karar verilmesi gerekirken, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine ilişkin mahkumiyetine yeter kesin ve inandırıcı deliller elde edilemediği gerekçesiyle beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün “1.” bendinin hükümden çıkartılarak, yerine “Sanığın, yüklenen suç açısından taksirinin bulunmaması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca müsnet suçtan BERAATİNE ” yazılması suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün; DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.