Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
Temyiz Eden ve Tarihi : Sanık müdafii

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Olay günü saat 01:00 sıralarında sanık ...’nun sevk ve idaresindeki otomobil ile sokak üzerinde doğu istikametinden batı istikametine seyrederek olay yeri kavşağa geldiğinde, sağından cadde üzerinde seyrederek kavşağa giren dava dışı sürücü ....’un sevk ve idaresindeki otomobil ile çarpışmasını müteakip savrulan aracıyla park halinde olan bir otomobile ve akabinde kaldırım üzerinde bulunan yayalar ..., ... ve ..."a çarpması sonucunda, yayalardan birinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir, birinin vücudunda ikinci derecede kemik kırığı oluşacak, bir diğerinin de hayati tehlike geçirecek şekilde yaralandığı olayda; sanığın sevk ve idaresindeki araç ile seyrederek olay yeri kavşağa geldiğinde, yavaşlayarak yolu kontrol etmesi ve sağında seyreden ilk geçiş hakkına sahip aracın geçişini beklemesi gerekirken, aksine hareket edip kontrolsüzce kavşağa girerek dikkatsiz, tedbirsiz ve kurallara aykırı hareketleriyle asli kusurlu olduğu anlaşılmakla,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,
Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının hatalı gösterilmesi suretiyle, TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının üçüncü paragrafında yer alan, "150 tam gün" ibaresinin hükümden çıkarıtılarak yerine "300 tam gün" ibaresinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.