Sahte fatura düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3943 Esas 2019/9139 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3943
Karar No: 2019/9139
Karar Tarihi: 10.12.2019

Sahte fatura düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3943 Esas 2019/9139 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığa \"sahte fatura düzenlemek\" suçundan verilen beraat kararı, yapılan yargılamada suçun cezası ve olağanüstü dava zamanaşımı süresinin yasada gerektiği şekilde dikkate alınmadan verilmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı BOZULMUŞ ancak yeniden yargılama yapılması gerekmemiştir. Sanıkların kamu davası, gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle düşmüştür. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır:
- 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e ve 67/4. maddeleri (suçun cezası ve olağanüstü dava zamanaşımı)
- 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi (zamanaşımı)
- 1412 sayılı CMUK'nin 321 ve 322. maddeleri (kararın bozulması ve düşürülmesi)

11. Ceza Dairesi 2019/3943 E. , 2019/9139 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek
HÜKÜM : Beraat

Bozma üzerine yapılan yargılama neticesinde sanık hakkında verilen “Sahte fatura düzenlemek” suçundan kurulan beraat hükmüne karşı katılan vekili ve sanık müdafi vekalet ücreti ile sınırlı olarak temyiz isteminde bulunmuş ise de; sanığa yüklenen “sahte fatura düzenlemek” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırına göre tabi olduğu, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeden, yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak sanıklar hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 10/12/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.