Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/5789 Esas 2017/832 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5789
Karar No: 2017/832
Karar Tarihi: 06.02.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/5789 Esas 2017/832 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında basit yaralama suçundan adli para cezası verilmiş, bu cezanın temyiz edilemeyeceği belirtilerek temyiz isteminin reddine karar verilmiştir. Sanık hakkında yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına rağmen denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle hüküm aynen açıklanmıştır. Ancak sanık hakkında kendi alt soyu dışındakiler üzerindeki hak yoksunluklarının uygulanması gerektiği gözetilmemiştir. Bu durum Anayasa Mahkemesi kararı dikkate alınarak infaz aşamasında düzeltilmek üzere hüküm onanmıştır.
Detaylı kanun maddeleri:
- 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde
- 6723 sayılı Kanunun 33. maddesi ile değişik 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi
- CMK'nin 231/11. maddesi
- TCK'nin 53/1-c maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2016/5789 E. , 2017/832 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle sanığın mahkumiyetine dair
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;

1) Basit yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında tayin olunan adli para cezasının, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle hükmün, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 6723 sayılı Kanunun 33. maddesi ile değişik 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
2) Yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasından sonra, sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle CMK"nin 231/11. maddesi gereğince açıklanması geri bırakılan hükmün aynen açıklanması ile yetinilmesi gerekirken, hükmedilen cezanın 51. maddesi gereğince ertelenmesi suretiyle CMK"nin 231/11. maddesine aykırı davranılması, aleyhe temyiz olmadığından;
Kasti suçtan uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında kendi alt soyu dışındakiler üzerindeki TCK"nin 53/1-c maddesinde belirtilen hak yoksunluklarının uygulanması gerektiği gözetilmemiş ise de; bu husus Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edildiği de nazara alınarak, infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 06.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.