Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma - kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2014/6178 Esas 2014/10530 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : 1- TCK’nın 268. maddesi delaletiyle aynı Kanunun 267/1, 269/3-a, 62, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet
2- TCK"nın 191/1, 62, 191/2–6–7. maddeleri uyarınca mahkumiyet, denetimli serbestlik tedbiri

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:

1-Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz incelemesinde;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2- Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan kurulan hükme ilişkin temyize gelince;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5560 sayılı Kanunla değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 191. maddesinde, uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanmamış olan sanık hakkında, hapis cezasına hükmedilmeden bu maddenin ikinci fıkrası uyarınca sadece denetimli serbestlik tedbirine karar verilmesi öngörüldüğünden; uyuşturucu madde kullandığını kabul etmeyen ve bu nitelikteki maddeleri kullandığı teknik yöntemlerle
de tespit edilemeyen sanık hakkında sadece denetimli serbestlik tedbirine hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, ceza ile tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin birlikte uygulanması ile hüküm tarihinden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesiyle TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrasında yapılan değişiklik ve anılan Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrasındaki düzenleme karşısında sanığın hukuki durumunun yeniden takdir ve tayininde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 22.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.