Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/3548 Esas 2020/9552 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3548
Karar No: 2020/9552
Karar Tarihi: 07.10.2020

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/3548 Esas 2020/9552 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Ceza Dairesi, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan verilen mahkumiyet hükmünün, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 286/2-a maddesi gereği beş yıl veya daha az hapis cezası ile adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarına temyiz mümkün olmadığına karar verdi. Bölge Adliye Mahkemesi'nin temyiz isteminin reddine ilişkin kararı da sanık müdafi tarafından temyiz edildi ancak kararda bir isabetsizlik görülmediği sonucuna varıldı ve temyiz itirazları reddedildi. Dava konusu suç, 17/10/2019 tarihli ve 7118 sayılı Kanun'un 29. maddesi ile CMK'nun 286. maddesine eklenen 3. fıkra kapsamına girmediği için bu hüküm uygulanmadı. Kanun maddeleri: 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 286/2-a, 17/10/2019 tarihli ve 7118 sayılı Kanun'un 29. maddesi, CMK'nun 286. maddesi.

15. Ceza Dairesi 2020/3548 E. , 2020/9552 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Temyiz talebinin reddi

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan verilen mahkumiyet hükmü hakkında sanık müdafi tarafından istinaf başvurusunda bulunulmasından sonra, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Ceza Dairesi tarafından başvurunun esastan reddine dair kurulan hükmün sanık müdafi tarafından temyiz edilmesi üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Ceza Dairesi’nin temyiz talebinin reddine dair verdiği ek karar sanık müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükmolunan cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi gereğince, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmaması ve dava konusu suçun 24/10/2019 tarihinde yürürlüğe giren 17/10/2019 tarihli ve 7118 sayılı Kanunun 29.maddesi ile CMK.nun 286.maddesine eklenen 3. fıkra kapsamında bulunmaması nedeniyle Bölge Adliye Mahkemesince verilen temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararında bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının CMK"nın 298/1. maddesi gereğince REDDİNE, 07/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.