MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu"nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, sanığın yokluğunda verilen hükme yönelik tebligatın, doğrudan adres kayıt sistemindeki adrese çıkarıldığı, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre yapılan 09.04.2014 tarihli karar tebliği işleminin geçersiz olması karşısında, sanığın temyiz isteminin öğrenme üzerine süresinde olduğu kabul edilerek, yapılan incelemede;
1- Sanık hakkında katılan ... ve ...’ye yönelik konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümlere ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya kapsamına göre; katılanların kolluktaki ifadelerinde, saat 04.30 sıralarında uyandıklarında dışarıda yerde yatan sanığı gördüklerini beyan ettiklerinin ve suç tarihinde yaz saati saati uygulaması da dikkate alınarak UYAP"tan alınan çizelgeye göre gündüz vaktinin saat 05.19"da başladığının anlaşılması karşısında; sanığın eylemini gece gerçekleştirdiğinin kabulü gerektiği gözetilmeden, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 116/4. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Adli sicil kaydında tekerrüre esas alınabilecek nitelikte birden fazla ilam bulunan sanık hakkında, 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesi gözetilerek en ağır cezaya konu hükümlülük olan Manisa 4. Ceza Mahkemesinin 2008/64 Esas, 2008/599 Karar sayılı ilamında hırsızlık suçundan verilen 1 yıl 1 ay hapis cezasının tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, birden fazla hükümlülüğün tekerrüre esas alınması, tekerrüre esas alınan ilamlardan ise Karşıyaka 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 2012/177 Esas, 2012/776 Karar sayılı ilamının TCK’nın 191/1. maddesi uyarınca kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olması sebebiyle tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi, yine tekerrüre esas alınan Manisa 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/57 Esas, 2008/186 Karar sayılı ilamında, sanık hakkında birden fazla suçtan verilmiş cezalar olduğu nazara alınarak, bu cezalardan en ağırının tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, ilamın tamamının tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları, bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkarılmasına ve yerine Manisa 4. Ceza Mahkemesinin 2008/64 Esas, 2008/599 Karar sayılı ilamında hırsızlık suçundan verilen 1 yıl 1 ay hapis cezasının tekerrüre esas alınarak sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve buna bağlı olarak denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi"" ibaresinin eklenmesine karar verilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2- Sanık hakkında katılan ... ve ...’ye yönelik hırsızlık suçundan kurulan hükümlere ilişkin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
a- Katılan ...’nün 13.08.2013 tarihinde kollukta vermiş olduğu ifadede, toplam zararının 95.00 TL olduğunu belirttiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında TCK"nın 145. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi ile katılan ...’nun kolluktaki beyanında belirttiği suça konu eşyanın (iki adet imitasyon inci kolye, 1 adet flaşlı bellek, v.b) değer tespitinin yapılmadığının anlaşılması karşısında, suça konu eşya için değer tespiti yaptırılıp, çalınan 25.00 TL de göz önünde bulundurularak, sanık hakkında TCK"nın 145. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
b- Dosya kapsamına göre; katılanların kolluktaki ifadelerinde, saat 04.30 sıralarında uyandıklarında dışarıda yerde yatan sanığı gördüklerini beyan ettiklerinin ve suç tarihinde yaz saati saati uygulaması da dikkate alınarak UYAP"tan alınan çizelgeye göre gündüz vaktinin saat 05.19"da başladığının anlaşılması karşısında; sanığın eylemini gece gerçekleştirdiğinin kabulü gerektiği gözetilmeden, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini,
c- Adli sicil kaydında tekerrüre esas alınabilecek nitelikte birden fazla ilam bulunan sanık hakkında, 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesi gözetilerek en ağır cezaya konu hükümlülük olan Manisa 4. Ceza Mahkemesinin 2008/64 Esas, 2008/599 Karar sayılı ilamında hırsızlık suçundan verilen 1 yıl 1 ay hapis cezasının tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, birden fazla hükümlülüğün tekerrüre esas alınması, tekerrüre esas alınan ilamlardan ise Karşıyaka 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 2012/177 Esas, 2012/776 Karar sayılı ilamının TCK’nın 191/1. maddesi uyarınca kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olması sebebiyle tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi, yine tekerrüre esas alınan Manisa 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/57 Esas, 2008/186 Karar sayılı ilamında, sanık hakkında birden fazla suçtan verilmiş cezalar olduğu nazara alınarak, bu cezalardan en ağırının tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, ilamın tamamının tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 26.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.