14. Ceza Dairesi Esas No: 2017/7152 Karar No: 2018/5213 Karar Tarihi: 17.09.2018
Çocuğun basit cinsel istismarı - tehdit - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/7152 Esas 2018/5213 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın çocuğun basit cinsel istismarı suçundan beraatini ve tehdit suçundan mahkumiyetini hükmetti. 13.07.2009 doğumlu mağdurun velayet hakkına sahip annesi müşteki sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçtiğini beyan etti. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından mağduru temsil etmek üzere tayin edilen temsil kayyımı usulüne uygun olarak yapılan gerekçeli karar tebliğine rağmen mağdurun temsil kayyımının hükmü temyiz etmemesi nedeniyle temyiz incelemesi sadece tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapıldı. 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile değiştirilen 6763 sayılı Kanun'a göre tehdit suçu uzlaşma kapsamına alınmıştır ve kovuşturma şartı olan uzlaşma hükümleri uygulanmalıdır. CMK'nın 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma girişiminde bulunulması zorunludur. Hükmün bozulması gerektiği kararına varıldı ve sanığın temyiz itirazları yerinde görüldü. Yazının sonunda geçen kanun maddelerinin detaylı ve açıklayıcı bir şekilde eklenmesi istenmiştir. Bu kapsamda, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 253. ve 254. maddeleri ve 5237 sayılı TCK
14. Ceza Dairesi 2017/7152 E. , 2018/5213 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı, tehdit HÜKÜM : Çocuğun basit cinsel istismarı suçundan beraat, diğer atılı suçtan mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi. Kayden 13.07.2009 doğumlu olup suç tarihinde dört yaşı içerisinde bulunan mağdurun velayet hakkına sahip annesi müştekinin, sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçtiğini beyan etmesine karşılık sanığın, müştekinin resmi nikahlı eşi olmasından dolayı şikayet hususunda mağdur ile müşteki arasında menfaat çatışması bulunması nedeniyle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10.12.2016 tarihli yazısına istinaden mağduru dosyada temsil etmesi için Sulh Hukuk Mahkemesince tayin edilen temsil kayyımının usulüne uygun şekilde yapılan gerekçeli karar tebliğine rağmen anılan hükmü temyiz etmemesi ve katılan mağdur vekilinin de 19.06.2014 günlü dilekçeyle temyizden feragat ettiğini bildirmesi karşısında, incelemenin tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiziyle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü: Hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinde yapılan değişiklikle tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığı ve 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi dikkate alınarak kovuşturma şartı olan uzlaşma hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilerek öncelikle CMK"nın 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma girişiminde bulunulması zorunluluğu, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.