Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Temyiz edenler: Sanık ve katılan vekili

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya kapsamına göre; sanığın idaresindeki yolcu minibüsü ile yerleşim yeri içinde, iki şeritli, bölünmüş, asfalt kaplama, düz, eğimsiz, hız limitinin 50 km/s olduğu yolda gündüz vakti seyir halindeyken direksiyon hakimiyetini kaybederek, yolun sağ tarafındaki kaldırıma, ardından kaldırımdaki yayaya, ardından da trafik cihazına çarpması şeklinde meydana gelen ve sanığın tam kusurlu olarak iki kişinin kemik kırığı olacak şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kararın hukuka aykırı olduğuna, eksik inceleme ile karar verildiğine, cezada herhangi bir indirim uygulanmadığına ve sair nedenlere, katılan vekilinin ise ceza miktarına, verilen cezanın paraya çevrilmesine ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA; 07/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.