MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ECRİMİSİL


Taraflar arasındaki davadan dolayı ... 3.Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 05.06.2015 gün ve 2014/236 Esas 2015/247 Karar sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar tarafından istenilmiş olmakla, dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü.

-KARAR-

Dava, 30.01.2013 günlü dilekçe ile 12.420,00-TL değer gösterilerek açılmış ve davacılardan ...’in 800 ve 801 parsel sayılı taşınmazlar yönünden ( bilirkişi raporuna göre 800 parsel sayılı taşınmazda davacı payına isabet eden 1.120,47m2 ve 801 parsel sayılı taşınmazda 1.593,60m2 ) toplamda 2.496,18TL, davacılardan ... 801 parsel sayılı taşınmaz yönünden 1.465,66TL, davacılardan ... 147 parsel sayılı taşınmaz yönünden 1.129,21TL üzerinden 06.05.2015 tarihinde nihai karara bağlanmıştır.
Bilindiği üzere; 5219 ve 5236 sayılı Kanun ile HUMK nun 427/2. maddesi uyarınca 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL"den az olan davalara ait yerel mahkeme kararlarına karşı temyiz yoluna gidilemeyeceği öngörülmüştür.
Temyiz eden davalılar yönünden hüküm altına alınan miktarlar yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davalıların temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekir.
Öte yandan, kesin olan kararlara karşı temyiz isteği yönünden mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 gün ve ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay da bir karar verilebilir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle, temyiz eden davalıların 20.07.2015 tarihli temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde yatırana iadesine, 29.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.