Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/46412 Esas 2018/1896 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/46412
Karar No: 2018/1896
Karar Tarihi: 06.02.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/46412 Esas 2018/1896 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı işçi, davalı işyerinde çalıştığı süre boyunca yıllık izin, fazla mesai, dini-milli bayram tatil ücreti ile hafta tatili ücret alacaklarının tahsilini talep etti. Davalı ise bunların zamanaşımına uğradığını ve alacaklarının bulunmadığını belirterek davanın reddini istedi. Mahkeme, deliller ve bilirkişi raporuna dayanarak kısmen davacı lehine karar verdi. Davalı vekili kararı temyiz etti. Yargıtay kararında, davacının ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışıp çalışmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık olduğu belirtildi. Mahkemece davacının tüm dini-milli bayramlarda çalıştığı kabul edilse de, emsal dosyalarda yapılan incelemeler sonucu davacının sadece dini bayramların dışında milli bayramlarda da çalıştığı kabul edildi. Bu nedenle, davacının genel tatil ücreti alacağının hesaplanması gerekirken hatalı değerlendirme yapıldığı ve kararın bozulması gerektiği kararı verildi.
Kanun maddeleri: İş Kanunu'nun 53. maddesi (yıllık izin), 63. maddesi (fazla mesai ücreti), 53. maddesi (dini-milli bayram tatil ücreti), 47. maddesi (hafta tatili ücreti).

22. Hukuk Dairesi 2017/46412 E. , 2018/1896 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 18.03.2003-21.05.2013 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığını belirterek yıllık izin, fazla mesai, dini-milli bayram tatil ücreti ile hafta tatili ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının talep etmiş olduğu alacaklarının zamanaşımına uğradığını ve alacaklarının bulunmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Davacı işçinin ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışıp çalışmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda, Mahkemece davacının tüm dini ve milli bayramlarda çalıştığı kabul edilmiş ise de, Yargıtay (Kapatılan) 7. Hukuk Dairesi"nin incelemesinden onanarak geçen, davacı ile aynı işyerinde çalışan davacı tanıklarının açtığı 2013/26983-2014/7943 esas sayılı emsal dosyalarda ve yine Dairemiz temyiz incelemesinden onanarak geçen davacı ile aynı işi yapan işçilerin açtıkları 2017/43617, 2017/42640, 2017/36829 esas sayılı emsal dosyalarda dini bayramlar dışında milli bayramlarda çalışıldığı kabul edilmiştir. Davacı tanıklarının davacı ile aynı işyerinde çalıştığı ve emsal dosyalarda dikkate alındığında çalışma sistemlerinde farklılık olmayacağı düşünüldüğünden, davacının anılan emsal dosyalarda ki gibi genel tatil ücret alacağının hesaplanıp hüküm altına alınması gerekirken hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 06.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.