MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi Belgede Sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkeme’nin oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafinin diğer talepleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1- 5271 sayılı CMK’nin 216. maddesindeki düzenleme uyarınca kovuşturmanın sona erdirilmesi, hükmün tesis ve tefhimine geçilmesinden önce son konuşan tarafın hazır bulunan sanık veya müdafi olması gerektiği cihetle; hükmün verildiği 02/12/2014 tarihli oturumda hazır bulunan sanık ve müdafine esas hakkındaki savunmaları sorularak ve son söz hakkı tanınmadan duruşmanın bittiği belirtilip hüküm kurularak savunma hakkının kısıtlanması,
2- 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesinin 8. fıkrasına eklenen 2. cümle hükmünün suç tarihinden sonra 18.06.2014 tarihinde yürürlüğe girdiği gözetilmeden; sanık hakkında "daha önceden hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının bulunması" gerekçesi ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3- 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz talebi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.