MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 24. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 24.12.2015 tarih ve 2015/208-2015/478 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı ve davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı personelinin taşıma işlerinin 2010 ve 2011 yıllarında ihale ile muhtelif firmalara yaptırıldığını, davalının ayrı bir taşıma ihalesi yapmaması sebebiyle personelinin bir kısmının da bu taşıma işinden yararlandığını, taşıma işi nedeniyle oluşan 216.537,46 TL"lik asıl alacak ile aylık olarak talep edilen tarihler dikkate alınarak hesaplanan 45.365,76 TL faizin ödenmediğini ileri sürerek; ödenmeyen faiz alacağı 45.365,76 TL"nin yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, 2010 ve 2011 yılında yapılan hesaplamalar sonucunda personelin taşınmasından doğan ve hisselerine düşen toplam 216.537,46 TL ödendiğini, bu konudaki bakanlık olurunda kamu zararının oluşmadığının belirtildiğini, davacının talebinin bakanlık oluru ile bağdaşmadığını, bu nedenle personel taşıma bedeli olan 216.537,46 TL dışında ayrıca faiz ödenmesinin mümkün olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, ihtilafın kamu zararı çerçevesinde değerlendirilemeyeceği, davalı lehine sebepsiz zenginleşme doğuran servis hizmeti nedeniyle davacıya borçlandığı ve bu borcun ana paraya ilişkin kısmını kabul ederek ödediği, borcun vadesinde ödenmemesi halinde faiz yükümlülüğünün başlayacağı, gerekçeleri ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı ve davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı ve davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, davacı ve davalı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına mahal olmadığına, 22/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.