2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/2720 Karar No: 2019/14259 Karar Tarihi: 26.09.2019
Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/2720 Esas 2019/14259 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkum olduğunu ve bazı temyiz itirazlarının reddedildiğini açıkladı. Konut dokunulmazlığını bozma suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik yapılan incelemede, kararın itiraza tabi olduğu ve temyiz edilemeyeceği belirtildi. Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün görülmedi ve temyiz istemi reddedildi. Hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükümleri ile konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde, hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri olarak 5271 sayılı CMK'nın 231. maddesinin 5. ve 12. fıkraları, 264. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi gösterildi.
2. Ceza Dairesi 2019/2720 E. , 2019/14259 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1-Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik yapılan incelemede; 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinin 5. fıkrasına göre verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar, aynı maddenin 12. fıkrası uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararların temyizi mümkün olmadığı ve 5271 sayılı CMK"nın 264. maddesine göre de Kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından sanığın temyiz dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE, 2-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26.maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanık ... ve sanık ... müdafiinin temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE, 3-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükümleri ile sanık ... hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 26/09/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.