Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/12938 Esas 2020/9062 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması, ceza verilmesine yer olmadığı


Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanıklardan ..."ın hakkında hakaret suçundan hükmedilen ceza verilmesine yer olmadığına dair karara ve tehdit suçundan verilen mahkumiyet kararına, sanık ..."ın hakkında tehdit ve hakaret suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararlara, sanık ..."ın ise hakkında hakaret suçundan hükmedilen ceza verilmesine yer olmadığına dair karar ile tehdit suçundan almış olduğu hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara yönelik temyiz talebinde bulunduğu belirlenerek dosya görüşüldü:
A-Sanık ... hakkında katılanlar ... ve ..."ya yönelik tehdit suçu ile sanık ... hakkında katılan ..."ya yönelik hakaret ve sair tehdit suçlarından dolayı verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlara karşı yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvuruların bu doğrultuda değerlendirilmesinin gerekli bulunduğu anlaşıldığından, sanıklar ... ve ..."ın temyiz davası istekleri hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
B-Sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair karar ile sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulun ceza verilmesine yer olmadığına dair karara ve tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanık ... hakkında kurulan hükümler açısından;
UYAP sisteminden alınan güncel nüfus kaydına göre sanık ..."ın hükümden sonra 01/12/2018 tarihinde öldüğünün anlaşılmasına göre; bu husus araştırılarak sonucuna göre sanığın öldüğünün tespit edilmesi halinde, sanık hakkındaki kamu davalarının 5237 sayılı TCK.nın 64/1 ve 5271 sayılı CMK.nın 223/8. maddeleri uyarınca düşmesine karar verilmesi zorunluluğu,
2-Sanık ... hakkında kurulan hüküm açısından;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi, sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1.maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alınması, hakaret suçunun ise, suç tarihi itibariyle 5271 sayılı CMK’nın 253/3-son cümlesi uyarınca tehditle birlikte işlenmesi nedeniyle uzlaşma kapsamında bulunmadığının anlaşılması ve yeni düzenleme karşısında, hakaret suçu yönünden de uzlaştırma önerisinde bulunulmasının gerektiği anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 07/07/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.