Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/7453 Esas 2019/16210 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7453
Karar No: 2019/16210
Karar Tarihi: 17.12.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/7453 Esas 2019/16210 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. Hırsızlık suçundan kurulan hükümlerde TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak verilen iptal kararları infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden bozma kararı verilmemiştir. Mala zarar verme suçundan hüküm giyen sanıklar adli para cezası ile cezalandırılmıştır. Ancak bu adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün değildir. Konut dokunulmazlığının ihlali suçu bakımından dava zamanaşımı süresi içinde işlem yapılabileceği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a eklenen geçici 2. madde gösterilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2019/7453 E. , 2019/16210 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, temyiz talebinin reddi

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler ile sanık ... hakkında verilen 22/06/2015 tarihli ek karar temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü;
Katılan ..."ın beyanına göre, suça konu motorsikletin apartman bahçesinde bulunan üstü kapalı kulübeden çalındığı anlaşılmakla; sanıklar hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçu bakımından dava zamanaşımı süresi içerisinde işlem yapılması mümkün görülmüştür.
I)Sanıklar ... ve ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezalarının miktarları ve türlerine göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince sanıklar ... ve ... hakkında doğrudan hükmolunan 2.000,00 TL adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanık ... ile sanık ... ve müdafiinin temyiz istemlerinin 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II)Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin ve sanık ... hakkındaki temyiz talebinin reddine yönelik ek kararın temyiz incelemesinde;
Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde, T.C. Anayasa Mahkemesinin hükümlerden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ... ile sanık ... ve müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hırsızlık hükümlerinin ve sanık ... hakkındaki temyiz talebinin reddine yönelik 22/06/2015 tarihli ek kararın tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 17/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.