Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/12896 Esas 2020/9058 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Beraat

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, katılanın iddiasına konu mesaj göndermek suretiyle tehdit eyleminin 05/04/2013 tarihinde gerçekleşmesi, hakaret eyleminin ise 05/04/2013 tarihinde başlayıp 06/04/2013 tarihinde de devam etmesi karşısında, gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 05/05/2013 olarak gösterilmesinin mahallinde giderilebilir maddi hata niteliğinde olduğu kabul edilerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Katılanın aşamalarda sanık ..."in facebook isimli sosyal paylaşım sitesi aracılığıyla mesaj göndererek hakaret ve tehditte bulunduğunu ileri sürerek bu iddialarını destekler nitelikte mesaj çıktılarını ibraz etmesi, sanık ..."in, soruşturma aşamasında 21/10/2013 ve 18/12/2013 tarihinde kolluk kuvvetlerince alınan savunmalarında kendisini dolandıran katılan ..."e ulaşamaması nedeniyle facebook üzerinden tespit edilen mesajları gönderdiğini kabul etmesine ve yargılama aşamasında soruşturma beyanlarını kabul etmesine karşın, bu kabulünün akabinde facebook üzerinden mesaj göndermediğini, suç işlemediğini savunarak çelişki yaratması karşısında, sanığın savunmaları arasındaki çelişkiler giderilmeden "....facebook adresinin menşeinin tam olarak tespit edilememesi ve denetime elverişli olmaması sanığın da suçlamayı reddetmesi" biçiminde yerinde olmayan ve yetersiz gerekçe ile sanığın beraatine karar verilmesi,
2-Bozmaya uyularak yapılan değerlendirme neticesinde, sanığın eylemleri gerçekleştirdiğinin ve eylemlerin TCK"nın 106/1. maddesinin ilk cümlesi ile TCK"nın 125/1. maddelerine uyduğunun kabulü durumunda ise; 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi, sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alınması, hakaret suçunun ise, suç tarihi itibariyle 5271 sayılı CMK’nın 253/3-son cümlesi uyarınca tehditle birlikte işlenmesi nedeniyle uzlaşma kapsamında bulunmadığının anlaşılması ve yeni düzenleme karşısında, hakaret suçu yönünden de uzlaştırma önerisinde bulunulmasının gerektiği anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş ve üst Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 07/07/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.