Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/42521 Esas 2017/6329 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/42521
Karar No: 2017/6329
Karar Tarihi: 24.05.2017

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/42521 Esas 2017/6329 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, davacının davalıdan alacağının tahsilini istemesi üzerine açılmıştır. Mahkeme, davacının talebini kısmen kabul etmiş ve davalı tarafından temyiz edilmiştir. Ancak yargıtay, davalının temyiz hakkının olmadığına karar vermiştir. Çünkü, karar tarihi itibariyle temyiz sınırı 2.080,00 TL'yi geçmediği için HUMK'nun 427/2 maddesine göre davalı temyiz hakkı bulunmamaktadır. Sonuç olarak, temyiz dilekçesi reddedilmiştir.
Kanun maddeleri:
- HUMK'nun 427/2 maddesi
- 5219 sayılı yasa ile değiştirilen HUMK'nun 427/2 maddesi
- Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'nun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı
- 5236 sayılı yasanın 19. maddesi
- HUMK'nun 440/III-1 maddesi.

13. Hukuk Dairesi 2015/42521 E. , 2017/6329 K.

"İçtihat Metni"

... vekili avukat ... ile 1- ..., 2-...,3-..., vekili avukat ... 4-... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 12. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 25/06/2015 gün ve 2013/320-2015/296 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, davalıdan alacağının tahsilini istemiş, mahkemece 1029,45 TL üzerinden kısmen kabulüne karar vermiş hüküm davalı tarafından temyiz edilmişt.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalı temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 24/05/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.