MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki "vakıf yöneticilerinin görevden alınması" davasından dolayı bozma üzerine direnme yoluyla; Ankara 2.Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 11.07.2012 gün, 2012/319 E- 2012/391 K sayılı direnme kararının onanmasını kapsayan ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"ndan çıkan 21.05.2014 gün ve 2013/18–1289 E.-2014/677 K sayılı ilamın, karar düzeltilmesi yoluyla incelenmesi davalılar tarafından verilen dilekçeler ile istenilmiştir.

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulu"nca dilekçeler, düzeltilmesi istenen ilam ve dosyadaki ilgili bütün kâğıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunca, “…mahkemece dava açıldığı tarihte yürürlükte bulunan yasal düzenlemeler gözetilerek karar verildiği, Özel Dairece yargılama aşamasında yürürlüğe giren 5737 sayılı Vakıflar Yasasının 10.maddesinin getirdiği ön şarttan bahisle karar bozulmuş ise de her dava açıldığı tarihte yürürlükte bulunan yasal mevzuata göre sonuçlandırılması gerektiği…” belirtilerek Yerel Mahkeme’nin direnme kararının onanmasına oyçokluğu ile karar verilmiştir.
Ne var ki; Özel Dairece, “…dava açıldıktan sonra 27.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5737 Sayılı Vakıflar Kanunu"nun 10.maddesi, vakıf yöneticilerinin belirtilen sebeplerden dolayı ancak Vakıflar Meclisinin vereceği karara dayalı olarak Denetim Makamının başvurusu üzerine vakfın yerleşim yeri asliye hukuk mahkemesince görevlerinden alınabileceğinin düzenlendiği, anılan yasal değişiklik gereğince, öncelikle görevden alınması istenilen vakıf yöneticileri hakkında bir ön şart olarak gerekli görülen Vakıflar Meclisi’nce verilmiş bir karar olmadığı dikkate alınarak, davanın reddine karar verilmesi…” gerekçesiyle Yerel Mahkeme kararı bozulmuş, işin esasına ilişkin olarak bir değerlendirme yapılmamıştır.
Hal böyle olunca, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nca direnme kararının usul ve yasaya uygun olduğu ve onanması gerektiği, belirtilmiş ise de, bozma nedenine göre işin esası Özel Daire’ce incelenmediğinden, davalıların diğer temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın Özel Daire’ye gönderilmesi Kurul çoğunluğunca benimsenmiştir.
Yapılan görüşmeler sırasında, bir kısım üyelerce, karar düzeltme isteğinin reddine karar verilmesi gerektiği ileri sürülmüş ise de, bu görüş Kurul çoğunluğunca yukarıda belirtilen nedenlerle benimsenmemiştir.
S O N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenlerle; karar düzeltme isteğinin kabulü ile davalıların esasa ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın 18.HUKUK DAİRESİ’NE GÖNDERİLMESİNE, 31.12.2014 gününde yapılan ikinci görüşmede oyçokluğu ile karar verildi.