Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/2638 Esas 2018/7898 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
20. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/2638
Karar No: 2018/7898

Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/2638 Esas 2018/7898 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı vekili, ortak gider alacağının tahsili için açılan takibe itiraz etmiş ve mahkemece davanın reddine karar verilmiştir. Ancak Yargıtay 18. Hukuk Dairesi'nin kararıyla bu karar bozulmuştur. Mahkemece yapılan yargılama sonrası verilen direnme kararı, yeniden Yargıtay tarafından bozulmuştur. Temyiz süresi geçmiş olduğu için temyiz istemi reddedilmiş ve temyiz harcı iade edilmiştir.
İlgili kanun maddesi: HUMK'nın 437. maddesi.
20. Hukuk Dairesi         2017/2638 E.  ,  2018/7898 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

    K A R A R

    Davacı vekili, ortak gider alacağının tahsili için yapılan takibe itirazın iptalini istemiş, mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hükmün temyiz incelemesinde kapatılan Yargıtay 18. Hukuk Dairesinin 31.03.2014 tarih ve 2014/2113-2014/5781 E.K. sayılı kararı ile “dava konusu sitenin iki ayrı parsel üzerinde kurulu olduğu fakat toplu yapı yönetimine geçilmediği bu nedenle parsellerin her birinde ayrı ayrı kat mülkiyeti hükümlerinin uygulanması imkanının mevcut olduğu ve bu nedenle uyuşmazlığın Kat Mülkiyeti Kanunu hükümleri çerçevesinde çözümlenmesi gerektiği, buna göre mahkemece davaya bakılıp tüm deliller toplanarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yerinde bulunmayan gerekçeyle davanın reddine karar verilmesi doğru görülmediğinden” bozulmasına karar verilmiş, mahkemece bozma kararına karşı direnme kararı verilmiş, mahkemece verilen direnme kararının temyizi üzerine Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 09.12.2015 tarih ve 2015/18-3128 - 2015/2919 E.K. sayılı kararı ile “usulün öngördüğü niteliklere haiz bulunmayan kısa kararı ve gerekçeli kararın hüküm kısmı usul ve kanuna uygun olmadığı” gerekçesiyle direnme kararının bozulmasına karar verilmiş, mahkemece yapılan yargılama sonrası bozma kararına karşı direnme kararı verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    Mahkeme kararı davacı vekiline 06.09.2016 tarihinde tebliğ edilmiş olup, temyiz harcı 16.09.2016 tarihinde yatırılmış ve temyiz dilekçesi de 16.09.2016 tarihinde verilmiştir. Bu durumda HUMK"nın 437. maddesi hükmünde öngörülen 8 günlük temyiz süresi geçmiş bulunduğundan, 1.6.1990 gün ve 1989/3 Esas 1990/4 Karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca temyiz isteminin süreden REDDİNE, temyiz harcının istek halinde iadesine 04/12/2018 günü oy birliği ile karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.