Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2013/29098 Esas 2016/63 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/29098
Karar No: 2016/63
Karar Tarihi: 25.01.2016

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2013/29098 Esas 2016/63 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bakırköy 2. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir yağma davasında sanıklar, apartmanın merdiven boşluğunda mağdurları darp edip yağmalamakla suçlanmıştır. Temyiz incelemesi sonucu, suçların sanıklar tarafından işlendiği kabul edilmiş ve diğer temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, kararda şu hatalar tespit edilmiştir: 1- Sanıkların suçlarının niteliği, TCK'nın 149/1 maddesinin “d” bendinin tadil edilmemiş hükmüne göre değerlendirilmemiştir, 2- Sanık V.T.'ın tutuklu kalınan sürelerinin cezasından indirilmesi gereklidir, 3- Sanıklardan zorunlu savunma ücretleri alınması gerektiği yönetmelik hükümlerine dayanarak kararlaştırılmıştır ancak bu, nedenle hatalıdır ve ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinden karşılanması gereklidir. Sonuç olarak, karar isteme aykırı olarak bozulmuştur. İlgili kanun maddeleri şunlardır: TCK'nın 149/1 maddesi \"d\" bendi, 5237 sayılı TCK'nın 63/1. maddesi, T.C. Anayasasının 90. maddesinin son fıkrası, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6/3-c maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın

6. Ceza Dairesi 2013/29098 E. , 2016/63 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 6 - 2012/157431
MAHKEMESİ : Bakırköy 2. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/03/2012
NUMARASI : 2010/521 (E) ve 2012/94 (K)
SUÇ : Yağma

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulu"nun takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

1- Oluşa ve dosya içeriğine göre sanıkların, apartmanın eklentisi mahiyetindeki merdiven boşluğunda mağdurları darp edip yağmaladıklarının anlaşılması karşısında, TCK"nın 149/1 maddesinin “d” bendinin 18/06/2014 gün ve 6545 sayılı yasa ile değiştirilmeden önceki hükmü ile uygulama yapılamayacağının gözetilmemesi,

2- Sanık V.. T.."ın tutuklu kaldığı sürelerin 5237 sayılı TCK"nın 63/1. maddesi uyarınca hükmolunan cezasından indirilmesine karar verilmemesi,

3- T.C. Anayasasının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanıktan, yargılandığı suç nedeniyle baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunman ücretinin alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretlerinin sanıklardan alınmasına karar verilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık Ö.. Ö.. ve savunmanı ile sanık V.. T.. savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 25/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.