10. Ceza Dairesi Esas No: 2018/2864 Karar No: 2019/5359 Karar Tarihi: 10.09.2019
Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/2864 Esas 2019/5359 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymaması nedeniyle mahkum edilmiştir. Dosya incelendiğinde, sanık hakkında daha önce aynı suçtan dolayı verilen bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, sanık hakkında ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanması gerekmektedir. Hüküm öncesinde 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanması şartlarına uygun olmadığı için, yargılamaya devam edilerek hüküm kurulması doğru bir karardır. Mahkeme, yargılama sürecinin yasaya uygun olarak yapıldığını ve vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığını belirtmiştir. Kararda, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uyulduğu vurgulanmıştır. Kanun maddeleri, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasıdır.
10. Ceza Dairesi 2018/2864 E. , 2019/5359 K.
"İçtihat Metni"
. Asliye Ceza Mahkemesi Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması suretiyle mahkûmiyet
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ : Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede; Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru olarak belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 10/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.