MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, yolluk ve seyyar görev tazminatı farkı ile ücret farkı, ilave tediye farkı, akdi ikramiye farkı, fazla mesai ücreti farkı, hafta tatili ücreti farkı, yemek bedeli farkı, sosyal yardım farkı, ağır hizmetler primi farkı, yıpranma primi farkı, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 1980 yılında Toprak Su Genel Müdürlüğünde büro görevlisi olarak çalışmaya başladığını, Toprak Su Genel Müdürlüğünün 1985 yılında Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğüne, Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğünün ise 2005 yılında İl Özel İdaresine devredilmesi nedeniyle bu kurumlarda çalışmasına devam ettiğini ve 14/07/2010 tarihinde ise emekli olduğunu, işe giriş tarihinden emekli olduğu tarihe kadar Yol-İş sendikası üyesi olduğunu, 2001 yılında daimi kadroya geçirildiği ancak kadroya geçmeden önceki dönem hizmetlerinin kıdemine sayılmadan, yeni işe başlamış gibi derece ve kademesinin belirlendiğini, 01/03/2013 tarihinde yürürlüğe giren Toplu İş Sözleşmesi ile çalışması devam eden işçiler için bu hatanın düzeltildiği ancak emekli olan işçilerin intibaklarının yapılmadığını ve bu nedenle müvekkilinin fark alacaklarının bulunduğunu ileri sürerek, ücret farkı, ilave tediye farkı, akdi ikramiye farkı, fazla çalışma ücret farkı, hafta tatili ücret farkı, yemek bedeli farkı, sosyal yardım farkı, yolluk ve seyyar görev tazminatı farkı, ağır hizmetler primi farkı, yıpranma primi farkı ve yıllık izin ücret alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davaya bakma görevinin idari yargıda olduğu, 1475 sayılı yasanın 14/2. maddesinin dava konusu olan derece kademe ilerlemesi ile ilgisi bulunmadığını, davacının derece ve kademe ilerlemesinin Toplu İş Sözleşmesi hükümlerine göre doğru belirlendiğini, 2001 yılı başta olmak üzere Toplu İş Sözleşmelerinin herhangi bir itiraz olmaksızın imzalanıp uygulandığını, geriye dönük taleplerin hukuki ve idari kargaşa oluşturacağı, 12 yıl sonra bu taleplerle dava açmanın kötü niyetli olduğunu, gerekli ödemelerin Toplu İş Sözleşmelerine göre zaten yapıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacı vekilinin tüm, davalı kayıtları ile SGK hizmet cetvelinden davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının geçici işçi olarak çalıştığı dönemin çalışma süresine doğru eklenip eklenmediği noktasında toplanmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, davalı kayıtları ile SGK hizmet cetvelinden davacının mülga Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğünde geçici işçi olarak belirli dönemlerde çalıştığı anlaşılmaktadır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının işe başladığı tarih ile kadroya geçirildiği tarih arasındaki süre hiç ara vermeden kesintisiz çalışılmış gibi hesaplanmıştır. Oysaki davacının işyerinde belirli dönemlerde kesintili çalıştığı hizmet çizelgesi ve hizmet döküm cetvelinden anlaşıldığından, davacının fiilen çalıştığı sürelerin toplamı dikkate alınarak derece-kademesinin belirlenmesi ve buna göre hesaplama yapılması gerekirken hatalı değerlendirme sonucu hazırlanan bilirkişi raporu doğrultusunda karar verilmesi isabetsizdir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 12/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.